Konserwacja nagrobka Feliksa Jasieńskiego – darczyńcy Muzeum Narodowego w Krakowie
Muzeum Narodowe w Krakowie podjęło się z własnych środków konserwacji zaniedbanego i zniszczonego przez czas grobowca Feliksa Jasieńskiego. Ten zapalony miłośnik sztuki był jednym z najważniejszych kolekcjonerów w Polsce i największym darczyńcą MNK.
Muzeum podjęło się tego zadania po liście krakowianki pani Mirosławy Szilder, która zwróciła uwagę na zły stan grobowca Feliksa Jasieńskiego i poprosiła pisemnie kilka instytucji o opiekę nad nim. Przedstawiciele Muzeum Narodowego w Krakowie, Urzędu Miasta Krakowa oraz Zarządu Cmentarzy Komunalnych porozumieli się co do faktu, że choć Muzeum nie ma możliwości nabycia prawa do grobowca Feliksa Jasieńskiego, może bez przeszkód sprawować nad nim opiekę.
Nagrobek Feliksa Jasieńskiego usytuowany jest obok kaplicy na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Pomnik nagrobny, ufundowany przez Gminę Miejską Kraków, został wykonany w 1930 roku. Zaprojektował go Czesław Boratyński, jeden z autorów projektu wykonawczego Gmachu Głównego MNK. Po śmierci Jasieńskiego 6 kwietnia 1929 roku szczątki kolekcjonera umieszczono w grobowcu tymczasowym. Uroczystego przeniesienia ich do nowego grobowca, w pobliżu kaplicy na cmentarzu, nastąpiło 12 grudnia 1930 roku.
Feliks Jasieński (1861–1929) był jednym z najważniejszych kolekcjonerów w Polsce i największym darczyńcą Muzeum Narodowego w Krakowie. Wybitną osobowością młodopolskiego Krakowa, z którym związało go dzieło życia – kolekcja, owoc największej życiowej pasji i blisko czterdziestu lat konsekwentnych zabiegów. Ten znakomity kolekcjoner, esteta, publicysta, znawca, propagator i krytyk sztuki był także wszechstronnie wykształconym humanistą i zdolnym pianistą.
Kolekcja Jasieńskiego, obejmująca około 15 tysięcy muzealiów (nie licząc księgozbioru i archiwaliów) została przekazana Muzeum Narodowemu w Krakowie na mocy „Umowy darowizny" z 11 marca 1920 roku, zawartej z „Gminą stołecznego królewskiego miasta Krakowa" (Muzeum było wówczas własnością miasta). Fundator zobowiązał obdarowanych do utrzymania zbiorów jako „po wieczne czasy nierozerwalną całość stanowić mających", zastrzegając też, że „nie mogą być z Krakowa wywiezione". Z kolei Gmina obiecała przeznaczyć na ten cel – niewątpliwie zgodnie z sugestią darczyńcy – Kamienicę Szołayskich, w której ofiarodawca pragnął utworzyć osobny Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie im. Feliksa Jasieńskiego. Sen Jasieńskiego spełnił się w 1934 roku, gdy w świeżo wyremontowanych salach I piętra kamienicy Szołayskich, nazwanej Oddziałem im. Feliksa Jasieńskiego, otwarto stałą ekspozycję zatytułowaną „Wystawa zbiorów Feliksa Jasieńskiego".
