Potęga muzyki, czyli finał Festiwalu Misteria Paschalia

W owe dogmaty pięknie, choć pokrętnie, wkomponowuje się mit św. Cecylii, której patronat nad muzyką to skutek błędnego odczytania śpiewanej na jej cześć antyfony. Z fragmentu „Cantantibus organis, Cecilia virgo in corde suo soli Domino decantabat” („Gdy śpiewały organy, dziewica Cecylia śpiewała w swym sercu jedynemu Bogu”) wywnioskowano bowiem, iż święta sama akompaniowała sobie na organach – i właśnie tak przedstawiano ją najczęściej w malarstwie. Na tym nie koniec: jak dowodzą badacze, owe „cantantibus organis” to z kolei późniejsze przekręcenie pierwotnego „candentibus organis” oznaczającego „przy płonących instrumentach [narzędziach tortur]”. Uff!... Chyba nie sposób już tego wszystkiego odkręcić. A zresztą - czy warto? Być może śpiew serca to najpiękniejszy rodzaj muzyki.

Kult św. Cecylii oraz rzeczone dogmaty, sprzęgnięte z geniuszem kompozytorów, wydały w Anglii imponujące owoce. Części z nich – w koncercie „Purcell & Handel: arie i ody” - mieliśmy okazję wysłuchać we wspaniałym wykonaniu występujących po raz trzeci rezydentów tegorocznego Festiwalu – dyrygenta Johna Butta i jego instrumentalistów z Dunedin Consort, obok których stanęli Marian Consort i Chór Polskiego Radia (w przygotowaniu Marii Piotrowskiej-Bogaleckiej) oraz brytyjscy soliści: kreująca rolę Izraelitki w wielkanocnym „Samsonie sopranistka Fflur Wyn oraz światowej sławy tenor Ian Bostridge. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego śpiewak ma w swym artystycznym CV największych – wymieńmy kilku: sir Simon Rattle, sir Colin Davis, Seiji Ozawa, Riccardo Muti, Mścisław Rostropowicz, Daniel Barenboim, Berliner Philharmoniker, Wiener Philharmoniker czy BBC Symphony Orchestra w Chicago, Bostonie i Londynie. Nic dziwnego: aksamitny, głęboki tenor, oszałamiająca technika, legatissimo we frazowaniu, przede wszystkim zaś wyrazista, niezwykle emocjonalna osobowość (artysta śpiewa niemal całym ciałem) – wszystkiemu temu świadkowaliśmy w poniedziałek, 2 kwietnia – czynią go jednym z najbardziej dziś rozpoznawalnych śpiewaków.

W pamięci krakowskich słuchaczy pozostanie z pewnością wykonany przez niego lament z żałobnego, napisanego z okazji śmierci królowej Marii II Stuart ”The Queen’s Epicedium” Henry’ego Purcella, łagodna subtelność „Evening Hymn” i „Music for a while” tegoż, wreszcie wzruszająca aria Handla „Waft her, Angels through the Skies” z oratorium „Jefte.” W zaprezentowanej w drugiej części handlowskiej „Ode for St. Cecilia’s Day” – imponującym rozmachem, napisanym na święto św. Cecylii w hołdzie dla muzyki – obok Bostridge’a swe wokalne umiejętności i muzykalność udowodniła Fflur Wyn. Nie samym śpiewem wszak stał ten wieczór: pięknie brzmiący, arcyprecyzyjny, frapująco podkreślający muzyczną retorykę Dunedin Consort dał słuchaczom nie mniejszą satysfakcję – choćby w handlowskim „Concerto grosso op. 6 nr 4”.

Apoteoza muzyki zwieńczyła więc tegoroczne Misteria Paschalia. Kolejne już za rok…

Festiwal Misteria Paschalia to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i najważniejszych europejskich festiwali poświęconych muzyce renesansu i baroku. Zasłużył na to miano konsekwentnie budowanym wizerunkiem, spójną ideą oraz wysmakowanym programem. Prezentuje niepowtarzalny repertuar, w tym przedsięwzięcia nowe lub przygotowane specjalnie na festiwal. Formuła opiera się na prezentacji starannie wyselekcjonowanej muzyki związanej z Wielkim Tygodniem i Wielkanocą, wykonywanej przez uznanych mistrzów i wybitnych interpretatorów muzyki dawnej. W ciągu czternastu lat powstała marka, która przyciąga melomanów z całego kraju i jednocześnie promuje Kraków jako miasto, w którym odbywają się wydarzenia kulturalne na najwyższym światowym poziomie. 15. Festiwal Misteria Paschalia odbył się w dniach od 26 marca do 2 kwietnia w Krakowie.  

Więcej o Festiwalu na stronach internetowych: www.misteriapaschalia.com.