Dzień Pracownika Socjalnego

W Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Krakowie pracuje 272 pracowników socjalnych. W ciągu roku udzielają pomocy ponad 20 tys. rodzin.

Do najważniejszych zadań pracownika socjalnego należy praca socjalna, wspomaganie osób i rodzin wymagających pomocy w osiągnięciu możliwie pełnej aktywności społecznej, współdziałanie z grupami i społecznościami lokalnymi, mające na celu rozwijanie w nich zdolności do samodzielnego rozwiązywania własnych problemów, organizowanie różnorodnych form pomocy, a także udział w rozwijaniu infrastruktury odpowiadającej zmieniającym się potrzebom społecznym oraz zapobieganie procesowi marginalizacji osób i przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom w środowisku lokalnym.

Profesjonalny pracownik musi skutecznie posługiwać się przepisami prawa. Pracując z ludźmi, korzysta z wiedzy psychologicznej, pedagogicznej, a nawet podstaw wiedzy medycznej. W realizowanej pracy socjalnej na rzecz osób objętych pomocą społeczną ważna jest osobowość pracownika socjalnego, jego intuicja, zdolności empatyczne, umiejętność wyszukania w najsłabszej jednostce jej potencjału, zdolność rozbudzania wiary we własne możliwości, motywowania do podejmowania aktywności; jednocześnie osoby wykonujące pracę socjalną muszą umieć zdystansować się do problemów ich podopiecznych, w trudnych sytuacjach zachować „zimną krew” – spokój, równowaga, kompetencja pracownika socjalnego daje osobom znajdujących się w krytycznych sytuacjach poczucie bezpieczeństwa.

Praca socjalna prowadzona jest również z grupami i ze społecznością lokalną. Jej celem jest zorganizowanie współpracy i koordynacji działań instytucji i organizacji istotnych dla zaspokajania potrzeb tej społeczności. Jest to ważne zadanie, w którego realizacji uczestniczyć może cała społeczność lokalna, bez względu na status społeczny lub sytuację finansową. Aktywizowanie środowiska do działań samopomocowych przydało pracy socjalnej nowe wartości - wyzwalając możliwości tkwiące w społecznościach i jednostkach, nie uzależnia klientów pomocy społecznej od instytucji pomocowych oraz kształtuje społeczną wrażliwość i odpowiedzialność.

Pracownicy socjalni pracują w ośrodkach pomocy społecznej i placówkach systemu pomocy społecznej, ale są zatrudniani również przez szpitale, zakłady karne, organizacje pozarządowe.

Pracownik socjalny ma prawo korzystać z prawa pierwszeństwa przy wykonywaniu swoich zadań w urzędach, instytucjach i innych placówkach. Instytucje są zobowiązane do udzielania pracownikowi socjalnemu pomocy w zakresie wykonywania tych czynności. Pracownikowi socjalnemu przysługuje ochrona prawna, przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych. Zasadą prowadzonej pracy socjalnej jest zachowywanie w tajemnicy informacji uzyskanych w toku czynności zawodowych, także po ustaniu zatrudnienia, chyba że działa to przeciwko dobru osoby lub rodziny.

W ciągu roku krakowski MOPS udzielał pomocy głownie z powodu niepełnosprawności (w ciągu roku MOPS obejmuje pomocą ponad 9 tysięcy rodzin dotkniętych tym problemem), długotrwałej i ciężkiej choroby (ok. 8 tysięcy rodzin), ubóstwa (ok. 8 tysięcy rodzin), sytuacji kryzysowej (około 4 tysiące rodzin), bezrobocia (ponad 4 tysiące rodzin). Z pomocy społecznej korzystają rodziny, które są bezradne w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, osoby bezdomne, osoby dotknięte problemem alkoholizmu. W związku z realizowaniem tak rozległych zadań, system pomocy społecznej obejmuje szeroką sieć placówek i instytucji, w których pomoc i opiekę znaleźć mogą potrzebujący. Są to domy pomocy społecznej, środowiskowe domy pomocy społecznej, warsztaty terapii zajęciowej, placówki pomocy dla matek z dziećmi, dla osób bezdomnych, ośrodki interwencji kryzysowej, placówki opiekuńczo-wychowawcze całodobowe i dzienne, ośrodki adopcyjno-opiekuńcze.