Brama Floriańska

Główna brama miejska, powstała w końcu XIII w.; zamyka ulicę Floriańską od północy. W końcu XV w. wzniesiono ceglaną kondygnację z machikułami na kamiennych kroksztynach i połączono bramę z Barbakanem szyją (wyburzoną w 1 połowie XIX w.). Od tego czasu stała się reprezentacyjną bramą do miasta na Drodze Królewskiej, prowadzącej na Wawel. Barokowy dach bramy ufundował w 1660 r. rajca Jan Zaleski. W przejeździe znajduje się ołtarzyk Matki Boskiej Piaskowej przeniesiony z szyi łączącej bramę z Barbakanem. Balkonik na pierwszym piętrze i podcienie z boku bramy wykonano w 1840 r. według projektu Karola Kremera. Neogotycka ażurowa barierka przy balkoniku pochodzi z 1845 r. Na piętrze Władysław Czartoryski wzniósł w latach 1885-1886 kaplicę, według projektu Wandalina Beringera. Na elewacji bramy, od strony Kleparza, znajduje się płaskorzeźba orła piastowskiego, odkuta przez rzeźbiarza Zygmunta Langmana, według projektu Jana Matejki; od strony ulicy Floriańskiej - rokokowa XVIII-wieczna płaskorzeźba św. Floriana. Do bramy przylegają fragmenty średniowiecznych murów obronnych.