Z nieco innej strony

Kopce są niezwykle charakterystycznym elementem pejzażu Krakowa. Są niczym nadwiślańskie piramidy.

Nie wiadomo, czym były te najdawniejsze. Miejscami kultu? Mogiłami wodzów? Dwa najstarsze zbudowane przez człowieka tutejsze pagórki liczą sobie grubo ponad tysiąc lat. Są niewyjaśnionymi do dziś tajemniczymi śladami z przeszłości. I pewnie dlatego oddano je na własność zrodzonym z wyobraźni mitycznym bohaterom.

Kopiec Krakusa ma być miejscem pochówku legendarnego księcia, założyciela Miasta. Wznosi się na prawym brzegu Wisły, na wyniosłości Krzemionek (255 m n.p.m.). Ma 16 m wysokości, średnica jego podstawy przekracza 50 m. Usypano go prawdopodobnie w wieku VII. Wskazuje na to znaleziona w jego wnętrzu kuta w brązie awarska spinka do pasa. Było to kiedyś miejsce pogańskich kultów. Potem przez długie stulecia palono tu ognie zaduszkowe, oddawano cześć zmarłym, urządzano stypy pogrzebowe.

Grobowcem ma być i kopiec Wandy, córki Krakusa. W nim bowiem ponoć złożono wyłowione z Wisły ciało królewny, która wolała śmierć w nurtach rzeki niż małżeństwo z cudzoziemcem. Usypany w czasach przedhistorycznych kurhan ma u podstawy 45 m średnicy i wznosi się na wysokość 14 m. Położony jest na wysokiej skarpie (238 m n.p.m.) u ujścia rzeki Dłubni do Wisły.

Tysiącletnie mogiły Krakusa i Wandy stały się natchnieniem do wzniesienia ziemnego monumentu upamiętniającego bohatera walk o niepodległość – Tadeusza Kościuszkę. Uroczysta inauguracja  sypania kopca w dniu 16 października 1820 r. zgromadziła przybyszów ze wszystkich trzech zaborów. Uczestnikiem tego wydarzenia był również znakomity duński rzeźbiarz Bartel Thorvaldsen. Zaszczyt przerzucenia pierwszej łopaty ziemi przypadł koncertującej właśnie w mieście Angelice Catalani, wspaniałej włoskiej śpiewaczce, która swoim głosem i urodą podbijała całą ówczesną Europę. Kopiec wyrósł na wzgórzu Sikornik (355 m n.p.m.). Stożek ma 34 m wysokości, a średnica jego podstawy wynosi 80 m. Pomieszczono w nim ziemię z pól bitewnych Tadeusza Kościuszki – z Racławic, Szczekocin, Dubienki, Maciejowic. Sto lat później, w 1926 r., trafiły tu symboliczne bryły zebrane z miejsc, gdzie bohater walczył o niepodległość Stanów Zjednoczonych.

Za Mogiłę Mogił uznawany jest największy ze wszystkich krakowskich kopców – Kopiec Niepodległości. Wyrasta po zachodniej stronie Miasta ze wzgórza Sowiniec 358 m n.p.m.) na wysokość 36 m. Wiadomość o rozpoczęciu prac przy jego sypaniu przesłano twórcy polskiej niepodległości Józefowi Piłsudskiemu za pośrednictwem gołębia pocztowego. Po śmierci Marszałka w roku 1935 zdecydowano, by nazwać tę ziemną budowlę jego imieniem.