Dwurnik i Sawicka na ulicach Krakowa

Od kilku dni na krakowskich ulicach można natknąć się na tramwaj z wielkoformatowymi reprodukcjami prac Edwarda Dwurnika i Jadwigi Sawickiej z kolekcji MOCAK-u. To efekt kolejnego etapu współpracy pomiędzy Muzeum Sztuki Współczesnej a Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym SA w Krakowie.

MOCAK od pięciu lat prezentuje na krakowskich tramwajach wybrane prace ze swojej kolekcji. Przez obecność dzieł na pojazdach komunikacji miejskiej pracownicy muzeum próbują dotrzeć do szerokiej grupy mieszkańców Krakowa i turystów, zachęcając ich do odwiedzenia muzeum i popularyzując jednocześnie sztukę współczesną w przestrzeni miasta. Do tej pory na krakowskich tramwajach były eksponowane prace Bartka Materki, Tomasza Ciecierskiego, Edwarda Dwurnika i Poli Dwurnik.

Od 14 marca na ulicach Krakowa można spotkać tramwaj typu Bombardier NTG6 z reprodukcjami prac Ojczysty / Macierzysta i Krajowy / Zagraniczna autorstwa Jadwigi Sawickiej oraz obrazu „Obława na groźnego bandytę” Edwarda Dwurnika. Dzieła Jadwigi Sawickiej często określa się mianem „malarstwa pisanego”. Autorka tworzy kompozycje malarskie oparte na malowanych grubo nałożoną, czarną farbą hasłach umieszczanych na pastelowym tle. Artystka wybiera pojedyncze słowa lub urywki zdań. Czerpie inspiracje z gazet, reklam i mediów elektronicznych, wybierając sformułowania, które nawiązują do tematów będących przedmiotem aktualnej debaty publicznej. Namalowana w 1982 roku „Obława na groźnego bandytę” Dwurnika to z kolei jedno z najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawalnych dzieł z Kolekcji MOCAK-u. Wielofiguralna kompozycja malarska przedstawia oglądane z lotu ptaka wymyślone miasto, na którego ulicach rozgrywa się tytułowa obława. Obraz był reakcją na wprowadzenie stanu wojennego w Polsce. Tytuł dzieła jest wyraźnie ironiczny - „groźnym bandytą”, na którego polują wojskowi, jest intelektualna i pacyfistyczna opozycja.

Kolekcja MOCAK-u jest tworzona od 2010 roku. Obecnie muzeum posiada w swoich zbiorach ponad 4000 prac 235 artystów polskich i zagranicznych. Celem tworzenia kolekcji jest gromadzenie i eksponowanie sztuki polskiej ostatnich 50 lat oraz umieszczenie jej na tle sztuki międzynarodowej. Równie istotna jest popularyzacja dokonań najważniejszych artystów wśród zróżnicowanej grupy odbiorców oraz zmiana przekonania, że sztuka najnowsza jest odległa, enigmatyczna i niezrozumiała.