Z pamiętnika Wyzwolonej_1918 – odc. 8

Bez wątpienia w czasach międzywojennych nie wylewano za kołnierz. W restauracjach przeróżne trunki i „amerykańskie” koktajle z upodobaniem pili zarówno panowie, jak i panie. Jakie drinki podawano wieczorami w międzywojennym Krakowie, np. w popularnym lokalu przy hotelu „Pacyfik”?

Drinki w II RP

Chociaż w międzywojniu dalej chętnie podawano czyste alkohole, coraz większą popularnością zaczęły cieszyć się koktajle, które serwowano w restauracjach i specjalnych „amerykańskich barach”, ale nie tylko. Każda modna i zamożniejsza gospodyni domowa miała nieraz swój własny, autorski przepis na drinka, którym raczyła przybyłych do siebie gości. Już  wczasach międzywojennych, do przyrządzania koktajli używano różnych akcesoriów, jak np. shakerów. Drinki podawano w płaskich kieliszkach na nóżce lub w kieliszkach do szampana.

Manhattan, Kaliszan i Polonezka

Te trzy drinki często pito w czasach międzywojennych. O Manhattanie z rozrzewnieniem opowiadał Jan Karski. Do jego przyrządzenia używano whisky, słodkiego wermutu i wykwintnej, gorzkiej wódki z… Trinidadu i Tobago; całość obowiązkowo dekorowano wisienką. Kaliszan był natomiast mieszanką piwa i francuskiego wina, którą często zagęszczano chlebem. Polonezkę, czyli koktajl z czystej wódki, grenadiny i soku cytrynowego ponoć zapoczątkowano w warszawskim lokalu „Adria”, skąd szybko rozprzestrzenił się po mieście, a potem całym kraju.

Kawowy mazagran – międzywojenny przepis

Mazagran był niewątpliwie jednym z najpopularniejszych drinków okresu międzywojnia; jego nazwa pochodzi od algierskiego miasta, rzekomej ojczyzny tego napoju. Jak go przyrządzić? Poniżej znajdziecie przepis na ten wytworny i elegancki, lecz prosty w przyrządzeniu koktajl kawowy, który doda retro posmaku każdej letniej prywatce.

Koktajl Mazagran

Składniki:

Pokruszony lód

Czarna kawa z cukrem

1 kieliszek koniaku

Zaparzyć mocną, czarną kawę z 3 łyżeczek. Posłodzić do smaku, ostudzić. Koniak rozcieńczyć z odrobiną wody, a następnie zmieszać ze słodką kawą. Dodać lód. Podawać w wysokich szklankach na nóżce, razem ze słomką.

Kruszon do tańca

Panie szczególnie lubowały się w owocowym kruszonie, serwowanym zwłaszcza na balach i potańcówkach. Jego podstawą było białe wino lub szampan z dodatkiem kawałków owoców, takich jak ananasy, limonki czy pomarańcze, a także odrobiną słodkiego likieru. Podawano go chochelką z kryształowej wazy czy też dzbana, skąd zawdzięcza swoją spolszczoną nazwę.