Teatr chorwacki w Krakowie
Od 12 do 14 kwietnia w Krakowie występowały chorwackie teatry. Wstęp na wszystkie przedstawienia był wolny.
Program:
12 kwietnia - Zagrebački glumački atelje, „Glembajowie" według tekstu Miroslava Krležy
Klub „Re", św. Krzyża 4
13 kwietnia - Zagrebački glumački atelje, „Ja, której dłonie są bardziej niewinne", monodram w oparciu o teksty Vesny Parun
Teatr Ludowy, Mała Scena Pod Ratuszem, Rynek Główny 1
14 kwietnia - BASTIEN, „Moskwa-Pietuszki" i wieczór chorwackiej poezji
Teatr Ludowy, Mała Scena Pod Ratuszem, Rynek Główny 1
Miroslav Krleža to jeden z najbardziej znanych i zasłużonych pisarzy chorwackich. Żyjąc i tworząc w okresie burzliwych wydarzeń społeczno-politycznych w Europie, Miroslav Krleža, społecznie świadomy i zaangażowany intelektualista i artysta, jest dzisiaj zadziwiająco aktualny. W jego ogromnej spuściźnie literackiej ważne miejsce zajmuje dramat Glembajowie, będący pierwszą częścią trylogii dramatycznej. Pozostałe dwie części noszą tytuł W agonii i Leda. Sztukę Glembajowie wystawiano już w polskich teatrach, m.in. krakowskiej Bagateli, gdy do Polski na występy gościnne przyjechał Teatr Dramatyczny im. Branka Gavelli z Zagrzebia. W adaptacji Željka Senečicia w sztuce występuje trzech głównych bohaterów: Leone Glembaj, jego ojciec – Ignacy i macocha – baronowa Castelli. Inspiracją dla Senečicia była rozmowa z Krležą, podczas której pisarz powiedział mu, że Glembajowie są właściwie dramatem dla trzech postaci. Reżyser na pierwszym planie stawia – w miejsce kontekstu społeczno-politycznego tamtych czasów – wymiar psychologiczny archetypicznego trójkąta: ojciec, syn i macocha, tak jak w przypadku dramatu greckiego czy szekspirowskiego.
Monodram Ja, której dłonie są bardziej niewinne (od twoich) w którym występuje Vesna Tominac Matačić, powstał na podstawie tekstów poetyckich, wierszy i zapisków Vesny Parun - pierwszej damy poezji chorwackiej XX wieku. Urodzona 10 kwietnia 1922 r. na wyspie Zlarin niedaleko Szybenika, większą część swojego życia Vesna Parun związała z Zagrzebiem, gdzie ukończyła romanistykę i filozofię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu. Pierwszy tomik wierszy, Zore i vihori, wydała w 1947 r. Następnie ukazały się zbiorki Crna maslina, Vidrama vjerna, Ropstvo i inne. Jej wiersze przetłumaczone zostały na język bułgarski, czeski, angielski, niemiecki, francuski, włoski, rosyjski, węgierski i polski. Znaczną część swej twórczości Vesna Parun poświęciła poezji dla dzieci. Zajmowała się także tłumaczeniem z języka bułgarskiego, słoweńskiego, francuskiego i niemieckiego. Była eseistką, krytykiem literackim i dramatopisarką.
Nową inscenizację Moskwy–Pietuszki w wykonaniu Grupy Teatralnej Bastien (Kazališna družina Bastein) wystawiono 5 grudnia 2014 roku przed wypełnioną po brzegi widownią Teatru na Trešnjevce (Teatar na Trešnjevci; TNT). Muzykę do sztuki w reżyserii i adaptacji Jasmina Novljakovicia skomponował Igor D. Savin, zaś w rolę Wieni wcielił się producent spektaklu - Ljubo Zečević. Podczas 75-minutowego przedstawienia opartego na kunsztownym poemacie Jerofiejewa, Ljubo Zečević zabiera widzów w metaforyczną podróż, snując opowieść o życiu, miłości, przyjaźni i kłótniach, o szczęściu i jego braku, o nieprzystawaniu do życia w systemach politycznych i instytucjonalnych.
