Wycinki drzew: przepisy w pigułce

Zezwolenie na usunięcie drzew i krzewów wciąż jest niezbędne w przypadku:

• nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków (w tym nieruchomości znajdujących się na obszarach urbanistycznych np. Kleparz, Podgórze, Nowa Huta),
• rolników (z wyjątkiem usuwania drzew/krzewów w celach niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w branży rolniczej lub przywracania gruntów nieużytkowanych do użytkowania rolniczego),
• osób użytkujących nieruchomość o stanie prawnym budzącym wątpliwości,
• spółdzielni mieszkaniowych,
• wspólnot mieszkaniowych (za wyjątkiem wspólnot, w których wszystkie lokale są własnością osób fizycznych, a drzewo rośnie na terenie wspólnoty),
• użytkowników ogrodów działkowych,
• osób dzierżawiących nieruchomości (w tym użytkowanie wieczyste gruntu),
• drzew – pomników przyrody (bez względu na czyim gruncie się znajdują),
• drzew i krzewów stanowiących własność osób fizycznych, usuwanych na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
• przedsiębiorców i podmiotów gospodarczych,
• parafii, związków wyznaniowych,
• organizacji społecznych, fundacji,
• gruntów leśnych w rozumieniu ustawy o lasach.

Przypominamy również, że na terenie Krakowa znajdują się trzy parki krajobrazowe: Bielańsko-Tyniecki, Tenczyński i Dolinki Krakowskie. Na ich obszarze obowiązuje zakaz niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych. W razie wątpliwości czy dane zadrzewienie podlega ochronie, należy się skontaktować z Zespołem Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego o. Kraków, ul. Vetulaniego 1a.

Jeżeli obszar jest gruntem leśnym, zasady wycinki drzew i pozyskania materiału reguluje ustawa z 28 września 1991 o lasach (art. 19 ust.3). Na terenie Krakowa, od stycznia tego roku, zezwoleń na wycinkę na gruntach leśnych (w tym na gruntach osób fizycznych) udziela Zarząd Zieleni Miejskiej.

Należy zachować ostrożność przy wycinaniu drzew rosnących w i przy granicach nieruchomości, oraz na nieruchomościach o nieuregulowanych granicach. Zwolnienie z obowiązku uzyskiwania zezwoleń na wycięcie drzewa, jest ściśle powiązane z własnością gruntu na którym rośnie. Jeżeli drzewo rośnie więc na fragmencie działki użytkowanym przez osobę fizyczną (np. w obrębie samowolnie wytyczonego ogrodzenia, utrwalonego przez wieloletnie użytkowanie), który nie jest jej własnością, w przypadku jego usunięcia, usuwającemu grozi odpowiedzialność cywilna w stosunku do właściciela terenu oraz administracyjna, jeżeli grunt ten nie jest własnością osoby fizycznej. Przypadki niepokrywania się granic ewidencyjnych działek z przebiegiem trasy ogrodzenia, są najczęstsze dla działek sąsiadujących z drogami. Jeżeli jakakolwiek część pnia (przy gruncie) przechodzi na teren np. gminy, na usunięcie drzewa jest niezbędne zezwolenie.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt, w stosunku do dziko występujących zwierząt, należących do gatunków objętych ochroną ścisłą oraz częściową, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, wprowadzone są m.in. zakazy:

• umyślnego zabijania,
• niszczenia siedlisk lub ostoi, będących ich obszarem rozrodu, wychowu młodych, odpoczynku, migracji lub żerowania,
• niszczenia, usuwania lub uszkadzania gniazd, mrowisk, nor, legowisk, żeremi, tam, tarlisk, zimowisk lub innych schronień.

Wykaz wspomnianych gatunków chronionych zawiera ponad 700 pozycji (szczegółowy wykaz stanowi załącznik do rozporządzenia w sprawie ochrony gatunkowej), znajduje się wśród nich większość ptaków, w tym również uznawane za pospolicie występujące gatunki, takie jak np. wróbel, kos, wrona siwa, kruk, sroka. Usunięcie drzew, będących miejscem ich gniazdowania, jak również odpoczynku, wychowu młodych lub żerowania stanowi naruszenie prawa i jest ścigane przez policję. Usunięcie takich drzew może nastąpić jedynie po uzyskaniu zezwolenia Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, a w przypadku miejsc lęgowych, poza okresem lęgowym. Za okres lęgowy większości ptaków przyjmuje się okres od 1 marca do 15 października.