13 stycznia w Nowohuckim Centrum Kultury została ponownie otwarta dla zwiedzających autorska galeria Jerzego Dudy-Gracza. W zaaranżowanym na nowo wnętrzu można obejrzeć kilkadziesiąt prezentowanych po raz pierwszy obrazów jednego z najbardziej znanych i jednocześnie kontrowersyjnych współczesnych polskich malarzy.
Autorska galeria Jerzego Dudy-Gracza została otwarta w NCK w styczniu 2020 roku i po ponad dwóch latach funkcjonowania w pierwotnym kształcie przyszła pora na zmiany. Zespół kuratorski przygotował nową ekspozycję, na której znalazło się ponad 100 prac artysty.
Kiedyś Dudę-Gracza rozchwytywano i uwielbiano, potem zaczęto się go wstydzić, a nawet bać. Czy nadszedł czas, aby odczytać go na nowo? Twórczość tego artysty jest niezaprzeczalnym fenomenem polskiej kultury ostatnich pięćdziesięciu lat. Wydaje się, że choć Duda-Gracz w 2004 roku zamilkł na zawsze, to jego twórczość nie powiedziała ostatniego słowa.
W latach 70. ubiegłego wieku trudno byłoby znaleźć w Polsce artystę, którego twórczość spotykałaby się z tak żywym oddźwiękiem społecznym jak malarstwo Dudy-Gracza; rezonans wywoływany przez jego wystawy łatwiej porównać z recepcją ważnych filmów czy pokoleniowych bestsellerów niż ze zjawiskami z dziedziny sztuk plastycznych.
A tak o nowej ekspozycji w autorskiej galerii Jerzego Dudy-Gracza pisze jego córka, Agata Duda-Gracz:
Ideą nowej ekspozycji jest pokazanie tematów, najistotniejszych dla artysty. Nie tych, z których był najbardziej znany, które przyniosły mu popularność ale tych, które przenikały całą jego twórczość. Pierwszym z nich jest przemijanie i śmierć – ludzi, idei, pejzażu. Drugim zaś wszystko co drugorzędne, pomijane – prowincjonalne.
Na wystawie prezentujemy prace z różnych okresów twórczości. Możemy zauważyć jak poprzez lata zmienia się sposób malowania. Drobiazgowość i dbałość o szczegół ustępuje miejsca rozmalowaniu, ekspresji i impresyjności prac.
Pierwsza część to autoportrety: bez względu na czas w jakim powstały są autoironiczne i pełne poczucia humoru. W tej części wystawy będzie się też znajdowało kilka portretów mojej Mamy i moich. Malował nas regularnie, dokumentując upływ czasu.
Kolejny dział to portrety zwierząt, roślin i ludzi. Wszystkie malowane z takim samym pietyzmem.
Następnie są pejzaże – czyste, nieskażone przez działalność człowieka.
Najistotniejszym i najliczniejszym cyklem w twórczości Ojca były Obrazy Prowincjonalno–Gminne. Malował je nieprzerwanie przez całe życie, z czułością pochylając się nad wszystkim co zwyczajne.
Centralną część ekspozycji zajmują prace bezpośrednio dotykające tematyki śmierci.
Kolejna sala to obrazy z cyklu Sacrum – Profanum. Dotyczą zarówno wiary artysty jak i jego postrzegania polskiego kościoła.
W ostatniej sali prezentujemy obrazy „ostatnie”, czyli ostatni autoportret oraz ostatni obraz jaki Jerzy Duda Gracz namalował na kilka tygodni przed śmierci - „Strumiany – Deszcz”.
Galeria autorska Jerzego Dudy-Gracza
Kolekcja Agaty Dudy-Gracz
stała wystawa malarstwa i grafiki
czynna: czwartek-niedziela, w godz 13.00-19.00
Więcej informacji na stronie internetowej nck.krakow.pl.