150. rocznica urodzin Mieczysława Kaplickiego

W piątek, 12 grudnia, minie 150. rocznica urodzin Mieczysława Kaplickiego, lekarza, dermatologa, działacza społecznego i gospodarczego, polityka, prezydenta Krakowa w latach 1933–1939.

Mieczysław Kaplicki urodził się w 1875 roku w Wietrzychowicach. Medycynę studiował w Krakowie i Wiedniu, w 1901 r. uzyskał doktorat na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach. Potem jako lekarz-dermatolog prowadził w Krakowie prywatną praktykę lekarską oraz pracował w Ubezpieczalni Społecznej.

Działająca od 1931 r. Tymczasowa Rada Miejska po rezygnacji Władysława Beliny-Prażmowskiego w lutym 1933 r. wybrała Mieczysława Kaplickiego na stanowisko prezydenta, chociaż nie był członkiem Rady. Wybór ten potwierdziła 22 stycznia 1934 r. nowa Rada Miejska, działająca w oparciu o przepisy nowej ustawy samorządowej. W swoim programowym wystąpieniu prezydent zapowiedział, że jego hasłem będą słowa: „Oszczędność – oszczędność i jeszcze raz oszczędność!”. Realizacją tego postulatu była reorganizacja administracji Zarządu Miejskiego – w roku 1934 powstał Wydział Finansowy odpowiedzialny za budżet miasta. Umiejętnie prowadzona polityka finansowa dała efekty: gmina, w roku 1933 zadłużona, w momencie wybuchu wojny miała rezerwę budżetową.

W roku 1935 utworzono Oddział Zabudowy Miasta, którego zadaniem było przygotowanie ogólnego planu rozwoju Krakowa. W rok później powstał długoletni program inwestycyjny miasta na lata 1937–1944. Ogólna poprawa koniunktury sprawiła, że w Krakowie ożywił się znów ruch budowlany, powstały między innymi budynki Muzeum Narodowego, Biblioteki Jagiellońskiej i Akademii Górniczej.

W roku 1936 odbyły się pierwsze „Dni Krakowa”. W niekorzystnej sytuacji politycznej po wyborach samorządowych w grudniu 1938 r. Mieczysław Kaplicki złożył 27 stycznia 1939 r. rezygnację ze stanowiska i objął kierownictwo Jaworznickich Komunalnych Kopalni Węgla. Po klęsce wrześniowej znalazł się na terenie okupacji sowieckiej, jako lekarz służył w Armii Polskiej. W 1942 r. zamieszkał w Walii, gdzie zmarł 7 sierpnia 1959 r., został pochowany na cmentarzu w Wrexham Denbs.

Patronuje jednej z ulic w Krakowie. Odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Krzyżem Walecznych, Komadorią Orderu Polonia Restituta.