Zdefiniować własne potrzeby i zawodowe aspiracje, rozpoznać mocne i słabe strony, zmierzyć się z obawami i wątpliwościami – nigdy nie jest łatwo, a co, jeśli dochodzi do tego bariera językowa i kulturowa? Kraków stworzył projekt, który otwiera orientację zawodową na nowe konteksty, dotychczas niewystarczająco w niej obecne.
Jak rozmawiać o planach życiowych, marzeniach, ambicjach, jak wyrazić związane z tym nadzieje, niepokój, rozterki, jak opowiedzieć o doświadczeniach swojej rodziny, a może nawet oczekiwaniach i naszym stosunku do nich? Zajęcia i warsztaty dotyczące orientacji zawodowej to także rozmowy o wartościach, o podejściu do kariery, pracy, rodziny, o normach będących częścią modelu wychowania – czyli o kwestiach w dużym stopniu uwarunkowanych kulturowo.
Z tej refleksji powstał w Krakowie projekt, który dostrzega potrzeby dzieci, młodzieży i rodzin ze społeczności uchodźczej i migranckiej, a także zadania, z którymi mierzą się na co dzień asystenci międzykulturowi i specjaliści pracujący w środowiskach wielokulturowych.
„Kierunki przyszłości – wielokulturowe doradztwo zawodowo-edukacyjne dla dzieci i młodzieży ze społeczności migranckiej i uchodźczej” to projekt kaskadowy pomyślany jako seria działań skierowanych do dzieci i młodzieży w wieku od 10 do 19 lat należących do społeczności uchodźczej (150 osób), osób pracujących z dziećmi i młodzieżą i posługujących się ich językiem, w tym asystentów międzykulturowych, pracowników Słonecznych Przestrzeni Wsparcia „Słońce” (30 osób), oraz opiekunów lub rodziców najmłodszych uczestników (50 osób).
Pomysł udało się wcielić w życie dzięki środkom finansowym otrzymanym z UNICEF Europe & Asia i wsparciu Biura UNICEF ds. Reagowania na Potrzeby Uchodźców w Polsce. Głównym realizatorem działań była Specjalistyczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna dla Dzieci z Niepowodzeniami Edukacyjnymi, która do współpracy zaprosiła: Słoneczną Przestrzeń Wsparcia “Słońce”, Centrum Informacji Edukacyjnej dla Dzieci z Doświadczeniem Migracji, Fundację Wspierania Kultury i Języka Polskiego im. M. Reja, Wydział Edukacji i Projektów Edukacyjnych UMK, Wydział Polonistyki UJ, Fundację Ego Power, Nawigatora Kariery i Konsorcjum ACTIN.
Wypracowany w ramach krakowskiego projektu model wielokulturowego doradztwa zawodowo-edukacyjnego opiera się na czterech filarach. Są nimi: komunikacja bez barier (swoboda i zrozumienie dzięki wspólnocie języka), rozumienie kontekstu kulturowego (wyjaśnianie różnic w sposobie myślenia, wyznawanych wartościach, normach), budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa (odczuwanie i odbieranie rzeczywistości przez pryzmat wspólnej kultury), wspieranie tożsamości dwukulturowej (pozytywne wartościowanie wielokulturowości – jako atutu, a nie ciężaru – oraz integracji, która nie oznacza porzucenia własnej kultury, lecz budowanie tożsamości czerpiącej z różnych źródeł).
Fundamentem projektu było założenie, że zaangażowanie osób dorosłych znających język i kulturę jest kluczowe, by efektywnie pomagać dzieciom i młodzieży ze społeczności migranckich i uchodźczych nie tylko w adaptacji tu i teraz (np. w szkole), ale też w aktywnym budowaniu swojej przyszłości zawodowej w kraju, który z różnych powodów stał się ich nowym domem.
Projekt rozpoczął się od zajęć dla asystentów międzykulturowych i pracowników Słonecznych Przestrzeni Wsparcia „Słońce”, którzy szkolili się z zakresu wielokulturowego doradztwa zawodowego oraz poznawali narzędzia diagnostyczne wykorzystywane w orientacji zawodowej. Drugi etap należał już do nich jako trenerów – poprowadzili zajęcia z dziećmi i młodzieżą w różnych formatach: warsztaty grupowe, umożliwiające wymianę doświadczeń i naukę od rówieśników, konsultacje indywidualne, kluczowe dla głębszego zrozumienia potrzeb i planów każdego uczestnika, inspirujące i motywujące spotkania z gośćmi, którzy opowiadali o wyzwaniach i sukcesach na swojej drodze zawodowej. Zajęcia obejmowały m.in. tematykę przybliżającą różne cechy osobowości i obszary zawodowe, testy predyspozycji zawodowych, diagnozę potrzeb. Trzecim, równie ważnym etapem było włączenie w ten proces rodzin uczestników – rodzice i opiekunowie wzięli udział w warsztatach prowadzonych w języku kraju ich pochodzenia, a wiedza, którą zdobyli, pomoże im podejmować w gronie rodzinnym ważne dla młodych tematy.
Wartością dodaną projektu była integracja uczestników należących do różnych społeczności (Europa, Azja, Bliski Wschód, Ameryka Południowa) podczas wspólnych aktywności. Taki charakter miał też finał projektu – zorganizowana 5 grudnia w Sali Obrad Rady Miasta Krakowa Krakowska Konferencja Dzieci i Młodzieży “Wolontariat dziecięcy i młodzieżowy a rozwój kompetencji kluczowych”. Wzięło w niej udział prawie 200 dzieci i młodzieży oraz kilkudziesięciu opiekunów.
Była to okazja do zsieciowania się i wymiany doświadczeń związanych z pracą wolontariacką. Młodzi, dzieląc się swoimi przygodami i sukcesami, pokazali, że angażując się w wolontariat, można spełniać marzenia i lepiej poznać siebie, dowiedzieć się, co lubimy robić, w czym dobrze się czujemy i co przynosi nam satysfakcję. A przecież o to właśnie chodzi w nowoczesnym doradztwie zawodowym: nie o wskazywanie konkretnego zawodu, lecz o głębsze poznanie siebie, swoich motywacji, predyspozycji, zainteresowań, o rozwijanie kompetencji miękkich i umiejętności autorefleksji. To elementy, które pomagają młodym wyobrazić sobie siebie w przyszłości.