WIDOK KRAKOWA OD PÓŁNOCNEGO ZACHODU - OK. 1635 r.
Miedzioryt wykonany przez Petera Schuta w Amsterdamie. Jedna z wielu kopii widoku Mattheusa Meriana z 1619 r. Mniej szczegółowa od pierwowzoru, ozdobiona natomiast barokową oprawą. Na pierwszym planie, na wznoszącym się terenie porosłym drzewami i krzewami, mijają się zmierzający do miasta dwaj jeźdźcy z powracającą rodziną wieśniaków. Już wydawca dzieła "Civitates orbis terrarum" wyjaśniał, że postacie na panoramach umieszczane są w celu odstraszania Turków od oglądania ich; jak wiadomo, muzułmanie w swoich dziełach sztuki mieli zakaz kopiowania dzieł bożych, nawet rośliny były stylizowane. W ten sposób odstraszano zatem potencjalnego (i faktycznego) wroga europejskich miast od możliwości dodatkowego przygotowywania się do ich zdobywania. Pierwszoplanowość postaci czyni, że panorama, aczkolwiek w zakresie terytorialnym zgodna z pierwotnym wzorem, "powędrowała" w głąb obrazu, stając się przez to mniej wyrazista.
Reprodukcja ze zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa.