KRAKÓW JAKO TŁO ALEGORII - 1623/31 r.
Dwa miedzioryty ze "Skarbczyka politycznego" Daniela Meissnera, reprezentujące popularne w baroku "emblematy" - związanie słowa i obrazu w alegoryczną całość, służącą celom dydaktycznym. Za tło posłużyła skopiowana panorama Krakowa z "Civitates orbis terrarum" J. Brauna i F. Hogenberga (1603/5), przepołowiona i umieszczona na dwóch oddzielnych kartach.
DAMNUM UNIS, ALTERIUS COMMODUM
Nieszczęście jednego, może przynieść drugiemu pożytek. Sentencja ta zobrazowana została historią o usidlonym zającu, który tym sposobem stał się łatwym łupem dla lisa.
UBI MEL, IBI FEL
Gdzie miód, tam i żółć. Obrazowym przedstawieniem tego motta stał się przypadek niedźwiedzia, który chcąc wybrać miód z pnia drzewa, wpadł wĘzastawioną pułapkę. Powściągliwość jest cnotą.
Reprodukcja z: „Dawne widoki Krakowa”, Jerzy Banach, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1983 r.