Obecny budynek składa się z dwóch zabytkowych domów. Część wschodnia, przyległa do bramy Wazów, to dawna kamienica królewska, zbudowana przez Kazimierza Wielkiego.
Obecny budynek składa się z dwóch zabytkowych domów. Część wschodnia, przyległa do bramy Wazów, to dawna kamienica królewska, zbudowana przez Kazimierza Wielkiego. Od 1381 r. mieścił się tutaj skład żywności dla dworu, tzw. sep. W 2 ćwierci XVI w. część domu przeznaczono dla rorantystów (kapelanów kaplicy Zygmuntowskiej). Druga część budynku to dawny dom gotycki z XIV i XV w. Od 1724 r. siedziba kolegium mansjonarzy katedralnych (odprawiali liturgię w kaplicy Mariackiej), założonego przez biskupa Zawiszę z Kurozwęk w latach 1381-1382. W związku z tym w 1 połowie XVIII w. budynek odnowiono z funduszy biskupa Konstantego Felicjana Szaniawskiego, według planów Kacpra Bażanki.
W latach 1904-1905 oba domy odrestaurował i połączył w jeden w Zygmunt Hendel, według planów Sławomira Odrzywolskiego, z przeznaczeniem na Muzeum Diecezjalne. Przed elewacją południową budynku znajduje się taras otoczony murem w 1905 r., w który wmurowano kamienne zabytkowe detale z XV i XVI w., pochodzące z katedry. Obecnie mieści się tutaj Muzeum Katedralne im. Jana Pawła II, zawierające cenne dzieła sztuki głównie ze skarbca katedralnego.