Plan miasta Krakowa 1979 r.
W latach 1971 - 1975 nastąpiło kolejne, istotne poszerzenie granic miasta. W wyniku przyłączenia 21 osiedli i wsi powierzchnia Krakowa wzrosła o ok. 90 km2, osiągając wielkość 322,3 km2. Wydzielono tylko 4 dzielnice: Śródmieście, Krowodrza, Nowa Huta i Podgórze (według kryterium dominującej funkcji komunalnej). Wśród przyłączonych terenów znalazły się m. in. Tyniec, Olszanica, Batowice, Mydlniki, Przewóz, Bieżanów, Rajsko, Swoszowice, Opatkowice, Sidzina. Plan z 1979 r. nie ukazuje pełnych granic miasta - aż do lat 90. powszechnie dostępne plany miasta będą kończyły się po stronie wschodniej na wysokości Centrum Administracyjnego Huty - ze względu na strategiczne znaczenie kombinatu. W 1978 r. zespół architekoniczno-urbanistyczny Krakowa i kopalnia soli w Wieliczce wpisane zostały na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. W tym samym roku powołano Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa. W dniu 16 października 1978 r. dzwon Zygmunta obwieścił wyniesienie na Stolicę Apostolską arcybiskupa krakowskiego Karola Wojtyłę. Papież Jan Paweł II przybył z pielgrzymką do Krakowa w czerwcu następnego, 1979 roku.
Reprodukcja ze zbiorów prywatnych.