Mieczysław Filipkiewicz (ur. 10.VI. 1891 w Krakowie, zm. 29.VII. 1950) – malarz i grafik.
Był bratem malarza Stefana Filipkiewicza. W latach 1910-1915 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Stanisława Dębickiego, Józefa Pankiewicza oraz Teodora Axentowicza. Następnie pracował jako rysownik techniczny przy budowie kolei wąskotorowej na terenie ziem byłego Królestwa Polskiego i uzupełniał wykształcenie w Wiedniu. W roku 1921 powrócił do krakowskiej ASP, gdzie do 1923 roku kontynuował studia pod kierunkiem Wojciecha Weissa.
W czasie studiów otrzymywał liczne nagrody i wyróżnienia, w tym brązowy medal.
Wystawiał od 1925 roku z grupą artystów niestowarzyszonych, głównie w TPSP w Krakowie. Był członkiem Zarządu Zawodowego Związku Artystów Plastyków. Parokrotnie uzyskiwał odznaczenia na wystawach krajowych. Filipkiewicz należał do pejzażystów będących pod dużym wpływem Jana Stanisławskiego. Interesowała go zarówno tematyka morska, jak i tatrzańska, wyrażana zarówno
w technice olejnej, jak i grafice. Malował ponadto kwiaty i martwą naturę, sporadycznie też kompo-zycje figuralne. Zajmował się też grafiką użytkową i pracował w zakresie sztuki stosowanej