Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego (ul. Józefitów 16)
Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie – jedyna w Polsce państwowa instytucja o tym profilu – powołane zostało w 1986 r.
Gromadzi, opracowuje, przechowuje, konserwuje i udostępnia dobra kultury z dziedziny fotografii, historii i techniki oraz sztuki fotograficznej. Prowadzi także działalność naukową, oświatową, wystawienniczą i wydawniczą.
W zbiorach – oprócz fotografii stereoskopowych i autochromów – znajdują się dagerotypy, ambrotypie, fotografie albuminowe, na kliszach szklanych i błonach celuloidowych oraz bogaty zbiór aparatów i wyposażenia pracowni fotograficznych.
Istotną część gromadzonych fotografii stanowi dokumentacja wydarzeń historycznych i historii kultury. Najcenniejsze to fotografie stereoskopowe upamiętniające oblężenie Paryża w 1871 r., wydarzenia wojny obronnej w Polsce we wrześniu 1939 r. oraz wizerunki miast włoskich i kolorowane albuminy przedstawiające krajobrazy Japonii. W posiadaniu muzeum znajduje się zbiór pierwszych barwnych przeźroczy – autochromów z lat 1908-1912 wykonanych przez Tadeusza Rzącę.
Wystawa stała „Z dziejów fotografii" ukazuje zagadnienia z historii polskiej sztuki fotograficznej. Prezentuje dorobek polskich fotografów – począwszy od rzemieślników z przełomu XIX i XX w., aspirujących do miana artystów, aż po przedstawicieli fotoklubów wileńskiego i polskiego, działających w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Przedmiotem ekspozycji są zdjęcia portretowe, fotografia krajobrazowa i etnograficzna, zdjęcia architektury, ilustracje prasowe, a także zdjęcia reportażowe. Ekspozycja porusza zagadnienia związane z techniką i technologią, zdobnictwem i zastosowaniem fotografii, a nawet jej kolekcjonerstwem i przechowywaniem. Na wystawie znajdziemy współczesną kopię pierwszego aparatu fotograficznego z 1839 r., masywne aparaty atelierowe przystosowane do wykonywania zdjęć na posrebrzanych płytach mosiężnych, a następnie na kliszach szklanych. Także przykłady aparatów podróżnych, które były najpowszechniej używanymi w XIX w. aparatami fotograficznymi i przetrwały w niemal niezmienionej formie do lat 30. XX w. Wystawa pokazuje pierwsze fotografie – dagerotypy, fotografie na szkle – ambrotypie, na płótnie – panotypie, na blaszce żelaznej – ferrotypie, a przede wszystkim fotografie na podłożu papierowym.