Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891-1945)
Poetka i dramatopisarka okresu dwudziestolecia międzywojennego
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska urodziła się 24 listopada 1891 roku, była córką malarza Wojciecha Kossaka i Marii z Kisielnickich. Rodzina poetki miała szlacheckie korzenie i prowadziła znany w Krakowie salon. Do swojego dworku, zwanego Kossakówką, zlokalizowanego w okolicy dzisiejszej ulicy Retoryka, zapraszali liczne osobistości ze środowiska artystycznego. Gośćmi Kossaków bywali między innymi: Henryk Sienkiewicz, Ignacy Jan Paderewski i Wincenty Lutosławski.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska nie otrzymała oficjalnej edukacji, uczyła się w domu, pobierając lekcje języków obcych i nauk humanistycznych.
Poetka debiutowała w „Skamandrze” (1922 r.), swoją twórczość często prezentowała także w „Bluszczu”, „Tygodniku Ilustrowanym” i „Wiadomościach Literackich”. Była twórczo związana ze Skamandrytami. Na jej poezję wpływ miała także przyjaźń z Witkacym i krakowskimi formistami.
W roku 1924 zaprezentowała swoją pierwszą sztukę pt. „Szofer Archibald. Komedia w trzech aktach”. W dziełach skupiała się na wątkach komediowych, jednak często podejmując także tematy społecznie kontrowersyjne, takie jak aborcja i związki pozamałżeńskie, niektóre z jej dzieł porównywano do Moliera, Wilde’a, Shawa i Witkacego.