Sara Szenirer (1883-1935)
Działaczka społeczna, twórczyni Beis Jaakow - systemu szkół przeznaczonych dla dziewcząt żydowskiego pochodzenia
Sara Szenirer urodziła się w Krakowie w 1883 roku w chasydzkiej rodzinie. Naukę podjęła w polskiej szkole powszechnej, gdyż dla żydowskich dziewczynek podjęcie formalnej edukacji w żydowskich szkołach nie było możliwe. Mając 14 lat ukończyła szkołę i zaczęła pracę jako szwaczka.
Chcąc kształcić się dalej, postanowiła zapisać się na wykłady prowadzone przez polskie działaczki oświatowe. W czasie pierwszej wojny światowej wyjechała do Wiednia, gdzie spotkała na swojej drodze dr Flescha i Samsona Raphaela Hirsza. To zmotywowało ją do podjęcia działań na rzecz stworzenia szans edukacyjnych dla młodych Żydówek. W 1917 wróciła do Krakowa i rozpoczęła pracę na rzecz stworzenia szkoły dla dziewcząt. Początkowo wzięła pod opiekę 25 uczennic, które przyjmowała w swoim mieszkaniu.
Szkoła szybko zdobywała szeroką rozpoznawalność, a zapytania o tworzenie podobnych podmiotów zaczęły spływać z całego kraju. Szkoły nazwane Bejs Jaakow w swoim programie przewidywały połączenie edukacji religijnej z nowoczesnymi metodami nauczania.
Powstanie takiej ortodoksyjnej szkoły dla dziewcząt było dotąd niespotykane i budziło wiele kontrowersji w związku z faktem, że edukacja religijna dziewczynek była sprzeczna z zapisami Talmudu. Sara Schenirer podjęła jednak rozmowy na rzecz zmiany w tej kwestii i przekonała przywódców ortodoksyjnych Żydów do zasadności istnienia szkół. W roku 1937 funkcjonowało już 250 szkół Bejs Jaakow. Po wojnie szkoły upowszechniły się także za granicą, między innymi w Stanach Zjednoczonych.
Sara Schenirer zmarła w 1935 roku. Została pochowana na żydowskim cmentarzu przy ul. Jerozolimskiej 14 w Krakowie, który w czasie II wojny światowej został całkowicie zniszczony.