Traktat roślinny w centrum walki z kryzysem klimatycznym

Traktat Roślinny (eng. Plant Based Treaty) jest uzupełnieniem Porozumienia paryskiego. Ma na celu powstrzymanie powszechnej degradacji kluczowych ekosystemów, spowodowanej przez rolnictwo zwierzęce, promowanie przejścia na zdrowsze, bardziej zrównoważone diety roślinne oraz aktywne odwrócenie szkód wyrządzonych funkcjom planety, usługom ekosystemowym i różnorodności biologicznej.

Traktat roślinny opiera się na trzech podstawowych zasadach:

Żądanie 1. Zrzeczenie się:

• Zakaz zmiany przeznaczenia gruntów, w tym wylesiania, na cele hodowli zwierząt
• Zakaz budowy nowych farm zwierzęcych
• Zakaz budowy nowych rzeźni
• Zakaz powiększania lub intensyfikacji istniejących gospodarstw rolnych
• Brak przekształcania rolnictwa opartego na roślinach w rolnictwo zwierzęce
• Zakaz przekształcania gruntów w celu produkcji paszy dla zwierząt
• Zakaz wycinania lasów i innych ekosystemów w celu wypasu zwierząt, hodowli zwierząt lub chowu zwierząt
• Brak nowych gospodarstw rybnych lub rozbudowa istniejących gospodarstw akwakultury
• Ochrona ludności tubylczej; ich ziemi, praw i wiedzy
• Zakaz wywozu żywych zwierząt
• Brak nowych wielkoskalowych statków do połowów przemysłowych.

Żądanie 2. Przekierowanie:

• Promocja żywności pochodzenia roślinnego i aktywne przejście od systemów żywnościowych opartych na zwierzętach do systemów opartych na roślinach
• Ogłosić stan zagrożenia klimatycznego – dołączyć do ponad 1900 samorządów lokalnych w 34 różnych krajach, które już to zrobiły
• Bezpieczeństwo żywnościowe powinno być traktowane priorytetowo przez wszystkie narody, z naciskiem na położenie kresu ubóstwu i głodowi oraz zapewnienie dostępu do pożywnej żywności dla wszystkich
• Uznanie i wspieranie kluczowej roli drobnych rolników w wyżywieniu planety; wspieranie ich w utrzymaniu (lub przywróceniu) autonomii w odniesieniu do ich ziemi, wody, nasion i innych zasobów
• Nadanie priorytetu przejściu na żywność pochodzenia roślinnego w planach działań na rzecz klimatu
• Aktualizacja rządowych wytycznych dotyczących żywności i diety w celu promowania żywności pełnowartościowej, opartej na produktach roślinnych
• Zaprojektowanie publicznych kampanii informacyjnych w celu podniesienia świadomości na temat klimatu oraz korzyści dla środowiska i zdrowia płynących z żywności roślinnej, odżywiania i gotowania
• Dążenie do zmniejszenia spożycia żywności pochodzenia zwierzęcego przez społeczeństwo poprzez edukację w szkołach
• Przejście na roślinne plany żywieniowe w szkołach, szpitalach, domach opieki, więzieniach i instytucjach rządowych
• uczciwe etykietowanie produktów spożywczych, w tym etykiet ostrzegających przed rakiem na wszystkich przetworzonych mięsach, które zostały uznane za rakotwórcze przez Światową Organizację Zdrowia
• Wprowadzenie podatku od mięsa (w tym ryb), z którego wpływy finansowałyby rekultywację terenów zniszczonych przez rolnictwo zwierzęce
• Subsydiowanie owoców i warzyw, aby dieta oparta na pełnowartościowych produktach roślinnych stała się bardziej przystępna i aby położyć kres pustyniom żywnościowym, które dotykają społeczności o niskich dochodach
• Przekierowanie dotacji rządowych dla rolnictwa zwierzęcego, ubojni i rybołówstwa przemysłowego na przyjazną środowisku produkcję żywności pochodzenia roślinnego
• Zakończenie subsydiowanej przez rząd reklamy przemysłu mięsnego, mleczarskiego i jajczarskiego
• Tworzenie zielonych obligacji w celu finansowania przejścia na gospodarkę opartą na roślinach
• Zapewnienie wsparcia finansowego i szkoleń dla rolników, hodowców i rybaków w celu odejścia od produkcji zwierzęcej na rzecz zróżnicowanych (najlepiej ekologicznych agroekologicznych) systemów roślinnych.

Zadanie 3. Przywrócić:  

• Odbudowa kluczowych ekosystemów i ponowne zalesianie ziemi
• Projekty zalesiania, które mają być realizowane w odpowiednich ekosystemach z wykorzystaniem rodzimych gatunków drzew w celu przywrócenia siedlisk do poprzedniego, podobnego stanu
• Ponowne zalesianie i odbudowa oceanów są traktowane priorytetowo poprzez wyznaczenie dodatkowych obszarów oceanów jako morskich obszarów chronionych, na których nie prowadzi się połowów (znanych jako wysoce chronione obszary morskie – HPMA)
• Wszystkie istniejące morskie obszary chronione powinny zostać uznane za strefy ścisłego zakazu połowów i przekształcone w HPMA.
• Aktywne programy mające na celu ponowne zasadzenie krytycznych pochłaniaczy dwutlenku węgla w oceanach, takich jak skupiska trawy morskiej
• Odtworzenie kluczowych zdegradowanych ekosystemów, które są niezbędne dla cykli sekwestracji dwutlenku węgla: lasy namorzynowe, torfowiska, lasy, niektóre rodzaje użytków zielonych
• Przesunięcie punktu ciężkości na oparte na przyrodzie rozwiązania w zakresie łagodzenia zmian klimatu i dostosowania się do nich
• Dotacje udostępniane rolnikom i właścicielom gruntów, którzy praktykują dobre gospodarowanie gruntami i aktywnie przywracają grunty i związane z nimi funkcje ekosystemu (takie jak: sekwestracja dwutlenku węgla, różnorodność biologiczna, ochrona przeciwpowodziowa, ogólna odporność na zmiany klimatu)
• Dotacje na projekty związane z rewildingiem i ponownym zalesianiem
• Dotacje motywacyjne/dotacje dla rolników w celu przejścia z rolnictwa zwierzęcego na zróżnicowaną produkcję roślinną
• Miasta: zwiększenie liczby drzew i dzikich kwiatów, zwiększenie liczby zielonych projektów wspólnotowych, korytarzy dla dzikiej przyrody, zielonych dachów, lokalnych systemów upraw, praca na rzecz zwiększenia różnorodności biologicznej
• Wzmocnienie sprawiedliwości żywieniowej poprzez zapewnienie dostępu do zdrowej żywności dla wszystkich, a zwłaszcza dla społeczności kolorowych o niskich dochodach
• Przeznaczenie dostępnych terenów uwolnionych od wypasu zwierząt na: ponowną dzikość, ponowne zalesianie (w stosownych przypadkach), rezerwaty przyrody, strefy wędrówek, uprawy wspólnotowe, ogródki działkowe (w stosownych przypadkach), agroekologiczne uprawy żywności (w miarę możliwości)
• Przekazanie części własności gruntów w ręce społeczności lokalnej, tak aby grunty te mogły być ponownie wykorzystane do zalesiania, tworzenia terenów zielonych, ogrodów żywnościowych i ogródków działkowych.

Deklarację przystąpienia do traktatu mogą podpisać zdalnie tutaj osoby fizyczne, firmy, organizacje i jednostki samorządowe. Dotychczas zrobiło to prawie 9 tys. podmiotów z całego świata.