Założenia redukcji emisji gazów cieplarnianych pochodzących z sektorów: odpady komunalne, ścieki oraz transport
I. Odpady komunalne
Redukcja emisji gazów cieplarnianych pochodzących z sektora odpadów komunalnych może zostać osiągnięta poprzez:
1. zmniejszenie ilości wytwarzanych odpadów komunalnych
2. zmianę sposobu zagospodarowania odpadów komunalnych na metodę mniej emisyjną.
Kluczowe czynniki wpływające na wielkość emisji:
liczba mieszkańców Gminy Miejskiej Kraków,
liczba turystów odwiedzających Kraków oraz studentów (nieujęte w prognozie),
ilości wytwarzanych odpadów komunalnych przez 1 mieszkańca/użytkownika miasta.
Przed przystąpieniem do opracowania planów redukcji emisji z sektora odpadów komunalnych należy najpierw oszacować ilość odpadów wytwarzanych przez mieszkańców Gminy Miejskiej Kraków.
Ograniczenie ich ilości można osiągnąć poprzez wdrożenie działań związanych z ideą gospodarki obiegu zamkniętego. Jest ona koncepcją gospodarczą, w ramach której produkty, materiały oraz surowce powinny pozostawać w obiegu tak długo, jak to możliwe a generowanie odpadów powinno być zminimalizowane. Dzięki wdrożeniu GOZ możliwe jest zmniejszenie zużycia surowców, energii, wody oraz emisji gazów cieplarnianych.
Działania służące ograniczeniu emisji z sektora odpadów są powiązane z „zasadą 5R” odnoszącą się do sposobu gospodarowania zasobami:
Refuse (Odmawiaj). W myśl tej zasady należy unikać produktów, które są problematyczne zarówno przy późniejszym ich przetworzeniu, jak i przy ponownym użyciu. Unikanie użytkowania/ kupowania takich przedmiotów pozwala na realne zmniejszenie ich produkcji, a co za tym idzie zmniejszenie ilości generowanych odpadów.
W tym zakresie Kraków planuje lub aktualnie realizuje poniższe działania:
Edukacja mieszkańców w zakresie minimalizacji wytwarzania odpadów komunalnych
Wdrożenie dyrektywy europejskiej single use plastics
Reduce (Ogranicz). Zasada ta przypomina o możliwości zmniejszenia ilości wytwarzanych odpadów poprzez ograniczenie konsumpcji niepotrzebnych produktów. Aby ją stsoswać w praktyce należy w trakcie zakupów zastanowić się, czy dana rzecz jest niezbędna oraz z jakiego surowca została wykonana.
W tym obszarze GMK planuje lub aktualnie realizuje poniższe działania:
Realizacja projektu MINEV dotyczącego minimalizacji powstawania odpadów podczas wydarzeń/eventów
Ustanowienie wytycznych dotyczących minimalizacji powstawania odpadów na poziomie aktu prawa miejscowego
Edukacja mieszkańców w zakresie minimalizacji wytwarzania odpadów komunalnych
Promocja polityki współdzielenia (sharing)
Ustanowienie metody naliczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od ilości wytwarzanych odpadów komunalnych (metoda PAYT)
Reuse (Użyj ponownie). Zgodnie z tą zasadą należy ponownie wykorzystać produkty, które już posiadamy, co skutecznie zmniejszy ilość wytwarzanych odpadów.
W tym przypadku GMK rekomenduje następujące działania:
Rozdawanie materiałów reklamowych/gadżetów tylko wielokrotnego użytku, np. torby, bidony
Tworzenie punktów wymiany przedmiotów/odpadów komunalnych
Produkowanie nowych przedmiotów z odpadów w ramach tzw. upcyclingu
Edukacja mieszkańców w zakresie minimalizacji wytwarzania odpadów komunalnych
Inicjowanie symbiozy przemysłowej (wykorzystanie do produkcji odpadów generowanych w jednej firmie przez inną firmę)
Recycle (Poddawaj recyklingowi). Zasada ta mówi, co należy zrobić w sytuacji, gdy nie można zrezygnować z produktu, a powstałego z niego odpadu nie da się wykorzystać ponownie. Należy go wrzucić do odpowiedniego pojemnika, celem poddania go recyklingowi w sortowni odpadów. W takich sytuacjach wskazane są poniższe działania:
Ograniczenie termicznego przekształcania odpadów na rzecz recyklingu/przygotowania do ponownego użycia/odzysku
Budowa Centrum Recyklingu Odpadów Komunalnych (instalacja do wytwarzania regranulatu)
Budowa biogazowni na odpady ulegające biodegradacji
Ustanowienie systemu kaucyjnego
Rot (Kompostuj). Kompostowanie odpadów komunalnych ulegających biodegradacji sprawi, że odpady te staną się produktem do wytworzenia pełnowartościowego kompostu. GMK realizuje w tym zakresie poniższe działania:
Promocja prowadzenia kompostowania w kompostownikach przydomowych
Edukacja mieszkańców w zakresie prowadzenia kompostowania odpadów oraz wykonywania samodzielnie przydomowego kompostownika
II. Ścieki
W okresie ostatnich 15 lat gospodarka ściekowa w Krakowie została w znacznym stopniu uporządkowana. Dla porównania: poziom emisji metanu (CH4) ze ścieków w 2005 r. był dwukrotnie wyższy a w przypadku emisji podtlenku azotu (N2O) trzykrotnie wyższy niż w roku 2021. Obecnie ścieki pochodzące od blisko 91,5% mieszkańców są oczyszczane w scentralizowanych, wysokosprawnych oczyszczalniach z podwyższonym usuwaniem biogenów (Płaszów, Kujawy, Wadów). Pozostali (ok. 58 tys.) korzystają z systemów indywidualnych (zbiorniki na nieczystości ciekłe, przydomowe oczyszczalnie ścieków).
Do najistotniejszych czynników mający wpływ na wielkość emisji w sektorze ścieków należy:
Liczba mieszkańców korzystających z systemów indywidualnych (im mniejsza, tym mniejsza emisja CH4).
Liczba mieszkańców korzystających z oczyszczalni ścieków z podwyższonym usuwaniem biogenów (im większa tym mniejsza emisja N2O).
Redukcja zanieczyszczeń organicznych rozkładalnych oraz azotu w komunalnych oczyszczalniach ścieków (im większa tym mniejsza emisja CH4, N2O).
Redukcja ładunku zanieczyszczeń w ściekach komunalnych odprowadzanych bez oczyszczania (poprzez przelewy burzowe) do cieków (im większa tym mniejsza emisja CH4).
Szacuje się, że 95% wielkości emisji CH4 ze ścieków pochodzi od mieszkańców nieskanalizowanych, korzystających z systemów indywidualnych, stąd ten czynnik ma zasadnicze znaczenie w procesie redukcji emisji CH4. Z kolei w przypadku emisji N2O blisko 80% emisji pochodzi z ładunku azotu obecnego w ściekach i trafiającego do odbiorników (cieków). Pozostałe 20% pochodzi z procesów oczyszczania w komunalnych oczyszczalniach ścieków. W obydwu przypadkach emisje pochodzące ze ścieków przemysłowych mają marginalne znaczenie.
Znaczne ograniczenie wielkości emisji ze ścieków w kolejnych latach aż do 2050 roku jest możliwe do osiągnięcia w wyniku realizacji następujących działań:
Kontynuacja budowy zbiorczych systemów kanalizacji sanitarnej w mieście pozwoli na sukcesywną likwidację zbiorników bezodpływowych, tak aby w 2050 r. niemalże wszyscy mieszkańcy Krakowa mogli korzystać ze zbiorczych systemów odbioru ścieków komunalnych. Wtedy 100% odbieranych ścieków komunalnych poddawana będzie efektywnemu procesowi ich oczyszczania w komunalnych oczyszczalniach ścieków.
Stosowanie wysokosprawnych rozwiązań technologicznych i optymalizacja procesów oczyszczania ścieków pozwoli na znaczną redukcję zanieczyszczeń organicznych rozkładalnych oraz azotu w komunalnych oczyszczalniach ścieków na poziomie odpowiednio 99,5% oraz 95%.
W związku z zakończeniem wdrażania przez Wodociągi Miasta Krakowa S.A. modelu hydraulicznego ogólnospławnej sieci kanalizacyjnej, mającego usprawnić zarządzanie retencją kanałową, redukcja zanieczyszczeń w ściekach komunalnych odprowadzanych bez oczyszczania (poprzez przelewy burzowe) do odbiorników zostanie znacznie zredukowana (o 75%).
III. Transport
Emisja w sektorze transportu pochodzi głównie z bezpośredniego spalania paliw. Największy udział w emisji komunikacyjnej ma transport drogowy, w tym samochody osobowe (prawie 50%). W sektorze transportu występuje głównie emisja CO2. Emisja bezpośrednia, powstała w wyniku spalania paliw stanowi ok 83% całej emisji dwutlenku węgla.
Obniżenie poziomu emisji może nastąpić przez zrównoważone wykorzystanie środków transportu. Działania, które pomogą osiągnąć ten cel to:
Ograniczenie liczby podróży ogółem (np. jazda na zakupy raz w tygodniu),
Ograniczenie liczby podróży samochodem na rzecz transportu zbiorowego, roweru lub podróży pieszych,
Wprowadzenie hybrydowego systemu pracy, ograniczającego codzienne podróże,
W przypadku podjęcia decyzji o zakupie pojazdu osobowego – zakup pojazdu z napedem elektrycznym, nie spalinowym,
Korzystanie z możliwości parkowania poza centrum miasta i dojazd komunikacją zbiorową (P+R),
Korzystanie z carsharingu (system wspólnego używania pojazdów)
i carpoolingu (współdzielenie pojazdu osobowego np. we wspólnych dojazdach do pracy).
Działania rekomendowane dla obniżenia poziomu emisji z branży transportowej:
Wprowadzenie Strefy Czystego Transportu (w tej sprawie podjęto uchwałę, która wejdzie w życie 1 czerwca 2024 r.),
Wymiana taboru transportu zbiorowego na zeroemisyjny (obecnie tabor zeroemisyjny stanowi 11%),
Zwiększenie atrakcyjności oferty transportu zbiorowego, w tym m.in. budowa nowych linii tramwajowych,
Energia do ładowania pojazdów elektrycznych pozyskiwana z OZE,
Dofinansowanie do zakupu pojazdów elektrycznych,
Rozbudowa sieci stacji ładowania pojazdów elektrycznych,
Rozbudowa sieci dróg rowerowych,
Budowa parkingów P+R przy przystankach SKA,
Wymiana floty miejskiej na zeroemisyjną (UMK oraz jednostek i spółek miejskich),
Planowanie przestrzenne sprzyjające ograniczeniu liczby odbywanych przez mieszkańców podróży (poprzez m.in. zapewnienie bliskości przedszkoli/szkół w okolicy miejsca zamieszkania.