Instytut Kultury Willa Decjusza zaprasza w październiku do zwiedzania wnętrz zabytkowego pałacu, na wystawę oraz spacer detektywistyczny.
Willa Decjusza, wzniesiona w 1535 roku pod Krakowem na Woli Justowskiej jest jednym z najpiękniejszych i najpełniejszych przykładów renesansowej rezydencji podmiejskiej w Polsce. Od XVI do XIX wieku była domem, w którym mieszkały znamienite rodziny, takie jak: Decjuszowie, którzy byli pierwszymi właścicielami, a następnie m.in. Lubomirscy, Sanguszkowie, hrabiostwo Kuczkowscy czy księstwo Czartoryscy. Wystawa obrazów z Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu oraz mebli z Muzeum Narodowego w Krakowie we wnętrzach Willi Decjusza jest namiastką wspaniałego wyposażenia, jakie zamawiali do swojej posiadłości jej dawni właściciele. Ciekawostkę stanowią także niezwykłej urody kafle orientalne umieszczone na loggi I piętra Willi. W Holu Głównym prezentowane są grafiki autorstwa Krzysztofa Skórczewskiego.
W październiku wnętrza Willi Decjusza są udostępniane dla zwiedzających w następujących terminach:
Do 12 listopada zapraszamy do Willi Decjusza, gdzie prezentowana jest wystawa prac Źmiciera Szapowałowa – białoruskiego mistrza rytowania historycznego na miedzi i znakomitego grafika.
Twórczość Źmiciera Szapowałowa prezentowana była nie tylko w rodzimej Białorusi, ale także na licznych wystawach międzynarodowych, m.in. w Austrii, Czechach oraz Warszawie. Jego prace znajdują się w zbiorach Narodowego Muzeum Sztuki Republiki Białorusi, Muzeum Nowoczesnej Sztuki Republiki Białorusi, Muzeum Zamkowym w Malborku, a także w prywatnych zbiorach Siergija Bradowicza (Ukraina), Luděka Křiža (Czechy), Yasuhiko Aoki (Japonia), Thea & Tjalling Vogelvanger (Królestwo Niderlandów) oraz w innych zbiorach prywatnych w Białorusi, Polsce, Serbii i in.
Źmicier Szapowałow jest laureatem międzynarodowych konkursów graficznych i ekslibrisowych. Otrzymał m.in. główną nagrodę w konkursie ekslibrisu „Bread Cultural Heritage” w 2006 roku w Belgradzie, a także w I Międzynarodowym Triennale Drzeworytu w Zakopanem. W 2015 roku jego znaczący wkład w popularyzację wiedzy historycznej w społeczeństwie białoruskim został doceniony Nagrodą im. Wacława Lastowskiego. W 2019 roku zwyciężył w białoruskim konkursie młodych ilustratorów i wzorników „Арт-Прадмова” w kategorii „Ilustracja”.