górne tło

Znamy laureatki i laureatów Nagrody Teatralnej im. Stanisława Wyspiańskiego

Nagroda główna dla zespołu twórców i aktorów spektaklu „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” w reż. Mateusza Pakuły, nagroda dla twórców i aktorów „Szekspirii” w reż. Eryka Makohona, indywidualne nagrody specjalne dla Małgorzaty Zawadzkiej oraz Romana Gancarczyka za role w spektaklu „Pewnego długiego dnia” a także nagroda honorowa dla prof. Doroty Segdy – to laureatki i laureaci tegorocznej edycji krakowskiej Nagrody Teatralnej im. Stanisława Wyspiańskiego.

Przyznawana od trzynastu lat Nagroda Teatralna im. Stanisława Wyspiańskiego to forma wyróżnienia najbardziej wartościowych i najciekawszych osiągnięć na krakowskich scenach teatralnych, instytucjonalnych i nieinstytucjonalnych. Przyznaje ją prezydent Krakowa na wniosek kapituły.

Do tegorocznej, trzynastej edycji konkursu o Nagrodę Teatralną im. Stanisława Wyspiańskiego wpłynęło 26 wniosków o nagrodę główną, 12 wniosków o nagrodę przeznaczoną dla teatrów nieinstytucjonalnych oraz 26 wniosków o nagrodę specjalną. Ogółem wnioski dotyczyły rekordowej liczby 29 spektakli teatralnych, które miały premiery na krakowskich scenach w ubiegłym roku.

Nagroda główna: „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję”

Nagrodę główną przyznano zespołowi twórców i aktorów spektaklu „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” w reżyserii Mateusza Pakuły (przygotowanego na podstawie jego książki pod tym samym tytułem). Spektakl Teatru Łaźnia Nowa powstał w koprodukcji z Teatrem im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.

„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” to opowieść o procesie umierania bliskiej osoby, ale też historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, służbę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. Jak podkreślają twórcy spektaklu, „współumieranie nie jest tu jednostkowym doświadczeniem, bo z bezradnością, wściekłością i gniewem mierzą się tysiące ludzi w całej Polsce, którzy nie mogą decydować o własnym losie, a ich bliskim ogranicza się prawa. Ale myli się ten, kto myśli, że na scenie widz ogląda smutną opowieść, nie brakuje tu groteski i komizmu”.

Nagrodę im. Stanisława Wyspiańskiego w tej kategorii otrzymali: Mateusz Pakuła (adaptacja i reżyseria), aktorzy: Andrzej Plata, Jan Jurkowski, Wojciech Niemczyk, Szymon Mysłakowski, a także Marcin Pakuła (obsada, muzyka), Justyna Elminowska (scenografia i kostiumy), Zuzanna Skolias-Pakuła (muzyka, partie wokalne), Antonis Skolias (muzyka), Paulina Góral (reżyseria światła), Maciej Kaszyński (asystent reżyserki światła), Olga Balowska (wideo) oraz Katarzyna Białooka (inspicjentka). Nagrodą jest gratyfikacja finansowa w wysokości 50.000 zł (dzielona po równo pomiędzy członków zespołu).

Nagroda dla teatru nieinstytucjonalnego: „Szekspirie”

Nagrodę dla teatrów nieinstytucjonalnych przyznano twórcom i obsadzie spektaklu „Szekspirie” w reżyserii Eryka Makohona, przygotowanego przez Krakowski Teatr Tańca.

„Szekspirie” to taneczny kolaż alternatywnych wyobrażeń na temat bohaterek z tragedii Szekspira i ich współistnienia. Kompleks Ofelii, efekt Lady Makbet, tragedia Julii − kobiecym bohaterkom Szekspira często przypisuje się obłęd i niestabilność. Spektakl jest próbą wyobrażenia kontekstu doświadczenia „szalonych” bohaterek. Jak czytamy w opisie spektaklu, obłęd staje się tu fascynującym obrazem, w którym można poszukać strategii emancypacyjnych. Tancerki Krakowskiego Teatru Tańca stworzyły ruchowe interpretacje zdezorganizowanych myśli Ofelii, Lady Makbet i Julii, odkrywając nieznane obszary postaci literackich i nas samych.

Nagrodę im. Stanisława Wyspiańskiego w tej kategorii otrzymali: Eryk Makohon (koncepcja, reżyseria, scenografia i choreografia), Agnieszka Bednarz-Tyran (wykonanie), Yelyzaveta Tereshonok (wykonanie), Daria Kubisiak (dramaturgia), Piotr Peszat (muzyka), Grzesiek Mart (wideo), Michał Wawrzyniak (światło), Piotr Karp (współpraca scenograficzna), Weronika Wawryk (identyfikacja graficzna), Paweł Łyskawa (koordynacja i produkcja) oraz Izabela Zawadzka (koordynacja i produkcja). Łączna wysokość nagrody to 15 000 zł.

Nagrody specjalne: „Pewnego długiego dnia”

W tegorocznej edycji konkursu zostały przyznane dwie nagrody specjalne. Otrzymali je aktorzy występujący w spektaklu „Pewnego długiego dnia” w reżyserii Luka Percevala (prezentowanego na scenie Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej): Małgorzata Zawadzka za rolę Mary Tyrone oraz Roman Gancarczyk za rolę Jamesa Tyrone’a. Wysokość tej nagrody wynosi 10 000 zł.

„Pewnego długiego dnia” w reżyserii belgijskiego reżysera Luka Percevala jest autorską adaptacją dramatu Eugene’a O’Neilla, interpretowanego przez pryzmat współczesnej problematyki uzależnień. Jak zauważają twórcy tej realizacji, społeczeństwa Zachodu uzależniają się już nie tylko od alkoholu i narkotyków, jak w czasach O’Neilla, ale także od mediów społecznościowych, gier komputerowych, pornografii, pracy czy zakupów. Zmieniają się używki, ale mechanizm uzależnienia pozostaje ten sam. Spektakl konfrontuje widzów z pytaniami: Jaką pustkę próbują w sobie wypełnić uzależnieni? Co sprawia, że uciekają od rzeczywistości w świat iluzji? Dlaczego unikają bólu, który niesie życie i jak mogą się z tym bólem skonfrontować? Ci, którzy jeszcze nie widzieli spektaklu, aktualnie mogą kupić bilety na październikowe pokazy.

Nagroda honorowa dla prof. Doroty Segdy

W tegorocznej edycji konkursu przyznana została także nagroda honorowa – prof. Dorocie Segdzie. Jej kandydaturę zgłosiła Rada Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego. Rada podkreśliła zasługi Doroty Segdy jako rektorki akademii przez dwie ostatnie kadencje, przede wszystkim w zakresie reformy uczelni oraz działań będących reakcją na ruch #metoo.