Panna na niedźwiedziu, ornamenty roślinne i gałęziowe, kartusze, wzory geometryczne – takie malowidła odnaleźli konserwatorzy w krużgankach opactwa benedyktynów w Tyńcu.
Najstarsze malowidła pochodzą z ostatniej ćwierci XV wieku, najmłodsze – z połowy XVIII stulecia. Piętnastowieczne polichromie są świadkami gotyckiej przebudowy i przesklepienia krużganków pod koniec średniowiecza.
Jest tak m.in. ze znajdującym się w zworniku jednego z przęseł herbem Rawicz (panna na niedźwiedziu), którym posługiwał się Andrzej Ożga, opat tyniecki z lat 1477–1486. Na powierzchni płaskorzeźby udało się odnaleźć ślady pierwotnej malatury z poprawnymi heraldycznie kolorami.
Z tego okresu pochodzą również fragmenty ornamentu gałęziowego. Nieco młodsze są z kolei motywy roślinne ze splecioną wstęgą (pierwsza połowa XVI wieku) i kartuszowe o cechach późnorenesansowych (pierwsza ćwierć XVII wieku). Udało się również odsłonić i uczytelnić namalowane w 1755 roku przez Andrzeja Radwańskiego – czołowego malarza późnobarokowego Krakowa – fragmenty dekoracji geometrycznych, mających podkreślać architekturę krużganków.
Trwające prace konserwatorskie to część większego projektu realizowanego przez mnichów z Tyńca i Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa, którego celem jest udostępnienie zwiedzającym w ramach jednej trasy krużganków i podziemi klasztoru kryjących pozostałości najstarszej zabudowy wzgórza tynieckiego. Prace konserwatorskie w krużgankach będą kontynuowane w 2025 roku.