górne tło

„Cząstki elementarne” i „Kruche sny” w Bunkrze Sztuki

Od 29 stycznia w Bunkrze Sztuki będzie można oglądać dwie nowe wystawy. Galeria zaprasza na prezentacje prac Marii Antoniak pt. „Cząstki elementarne” i Justyny Smoleń „Kruche sny”.

„Cząstki elementarne”

Prace Marty Antoniak wchłaniają skrawki świata rzeczywistego – motywy (pop)kulturowe, formy i materię. Artystka przygląda się rzeczom i śledzi ich wędrówki. Eksploruje przenikanie się materiałów, form i sensów, pozwala wymieszać się wspomnieniom, bezpośrednim doświadczeniom i wyobraźni zapośredniczonej przez świat komiksów, filmów animowanych, teledysków, dziecięcych zabawek czy czasopism młodzieżowych.

Marta Antoniak tworzy wielowarstwowe światy, w których kicz i rytuały popkultury stają się narzędziami krytycznego myślenia, a na osobiste skrawki pamięci nakładają się klisze kulturowe i kody wizualne.

W obrazach, instalacjach, rysunkach, kolażach i rzeźbach Marta Antoniak mapuje odchylenia oraz deformacje form i znaczeń, koncentrując się na przedmiotach, rozumianych jako osady po zdarzeniach. W jej sztuce techniki artystyczne splatają się ze światem materiałów i motywów pochodzących spoza pola sztuki. Na wystawie zostaną zaprezentowane obrazy oraz realizacje przestrzenne pochodzące z różnych etapów twórczości artystki, w tym dwa nowe cykle malarskie.

„Kruche sny”

Kruche sny to przekrojowa indywidualna wystawa Justyny Smoleń, artystki młodego pokolenia z Krakowa, obejmująca obiekty, rzeźby i instalacje powstałe w ostatnich pięciu latach oraz premierowe projekty.

Bibeloty, destrukty, potłuczone naczynia i figurki oraz muszelki przechowywane na pamiątkę, a także okazjonalne kufle, ordery i jubileuszowe trofea – to materiały, z którymi Justyna Smoleń pracuje w cyklach kolaży i ceramicznych obiektów, tworzonych od 2018 roku. Artystka wykorzystuje te przedmioty, by krytycznie przyglądać się naszym fantazmatom – mentalnym konstrukcjom, które w psychoanalizie są rozumiane jako projekcje pragnień, lęków i nieświadomych treści. Według Slavoja Žižka ich funkcja polega na maskowaniu sprzeczności i napięć wpisanych w każdą ideologię, umożliwiając ludziom zachowanie złudzenia spójności świata. Często działają jako mechanizm obronny, organizując nasze pragnienia i oferując narracje, które pozwalają uniknąć konfrontacji z realnym – traumatycznym i niemożliwym do uchwycenia aspektem rzeczywistości.

Poprzez codzienne artefakty Justyna Smoleń bada historyczne i współczesne fantazmaty, które w kulturze i sztuce (także użytkowej) przybierają formę wyidealizowanych obrazów miłości, sukcesu czy narodowej tożsamości. Artystka przygląda się figurkom powstałym w krajach komunistycznych w czasach transformacji, gdy szarą rzeczywistość i monotonię meblościanek urozmaicały wizerunki baletnic, egzotycznych zwierząt czy sielankowej miłości. Z porcelanowych destruktów – na zasadzie gry skojarzeń i zabawy – tworzy hybrydyczne, groteskowe formy, które w krytyczny sposób odnoszą się do sentymentalnych wyobrażeń o romantycznych relacjach międzyludzkich i międzygatunkowych, konsumpcjonizmu oraz podejścia do ciała i płci. Natomiast w cyklu „Lawa”, pełnym organicznych form połączonych z ciężką kamionkową ceramiką, artystka przygląda się bulgoczącym, mrocznym stronom narodowej podświadomości, badając wątki związane z sarmatyzmem i kulturą jarmarczno-ludową. Figury przaśnych krasnali, rubasznych harnasiów, górników czy scen polowań służą jej do dekonstruowania narodowych, patriarchalnych mitów. Wystawa Kruche sny ukazuje napięcie między powracającymi reakcyjnymi ideami a próbami ich przeobrażenia i płynnego kreowania nowych wizji rzeczywistości.

Szczegóły dotyczące wystaw na stronie internetowej bunkier.art.pl.