Przeszło osiem tysięcy pisanek, z których najstarsze mają ponad 100 lat, posiada w swoich zbiorach Muzeum Etnograficzne w Krakowie. To największa i najstarsza kolekcja pisanek w Polsce.
Najstarsze eksponaty pochodzą z XIX wieku. Reprezentują wszystkie regiony Polski oraz ziemie dawnych Kresów Wschodnich. Są malowane, oklejane płótnem, włóczką i sitowiem, "drapane" w technice batiku (sposób barwienia polegający na pokryciu roztopionym woskiem miejsc, które mają pozostać nie zabarwione).
Są też pisanki z wizerunkami sławnych ludzi, m.in. Kopernika. W gablotach prezentowanych jest około 800 pisanek, czyli zaledwie 10 proc. zbiorów. Są ułożone według regionów i motywów.
Na kolekcję złożyły się zbiory własne muzeum oraz eksponaty odziedziczone po innych placówkach i przekazane przez prywatnych kolekcjonerów. Najstarsze, z połowy XIX wieku, pochodzą z zbiorów dawnego krakowskiego Muzeum Techniczno-Przyrodniczego. Są również pisanki ze zbiorów komisji etnograficznej Akademii Umiejętności i innych instytucji, dla których gromadzenie podobnych "pamiątek narodowych" było działalnością patriotyczną.
Dużym problemem jest konserwacja eksponatów. Nie wszystkie pisanki wykonane są z wydmuszek jaj. Część z nich to całe jaja, które z czasem się psują. Wtedy specjaliści z pracowni konserwacji delikatnie rozcinają skalpelem skorupki, czyszczą w środku i potem sklejają.
Kolekcja przechowywana jest w specjalnych szufladach. Każda pisanka ma swoją oszkloną przegródkę. Każda raz w roku poddawana jest specjalnej dezynfekcji.