„Alcina” na zakończenie Opera Rara 2010

Zaczarowany świat, w którym dominują miłosne zaklęcia, a magia i czary manipulują uczuciami kochanków. Powołał go do życia George Frideric Handel w operze „Alcina”, która zostanie wystawiona w Krakowie 2 grudnia, na zakończenie tegorocznej edycji cyklu Opera Rara.

Cykl Opera Rara to uruchomiony w 2009 roku, śmiały projekt prezentowania w Krakowie ambitnych produkcji święcących triumfy na scenach najważniejszych teatrów operowych i festiwali we Włoszech, Francji, Wielkiej Brytanii czy w Niemczech. W ramach Opera Rara, na prestiżowych krakowskich scenach wystawiono dotychczas m.in.: dwa spektakle przygotowane przez Fabio Biondiego: „Herkulesa nad Termodontem” i „Agrippinę”, wersję sceniczną „Mieszczanina Szlachcicem” pod kierownictwem muzycznym Vincenta Dumestre’a, „Rinalda” z udziałem najlepszych solistów i zespołu Accademia Bizantin, a także „La Fida Ninfa” w brawurowej interpretacji Ensemble Matheus i Ottone in Villa w wykonaniu Il Giardino Armonico. Już w pierwszym roku funkcjonowania Opera Rara zyskała miano „zachwytu i festiwalowego debiutu roku” według „Rzeczpospolitej” oraz najciekawszego wydarzenia muzycznego (wraz z festiwalami Misteria Paschalia i Sacrum Profanum) w rankingu tygodnika „Polityka”.

W ramach tegorocznej edycji cyklu Opera Rara można już było usłyszeć „La Fida Ninfa” (4 marca) i „Ottone in Willa” (19 maja) Antonio Vivaldiego w wersji koncertowej. 2 grudnia, na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego (o godz. 20:00), zostanie wystawiony ostatni w tym roku spektakl z cyklu Opera Rara - koncertowa wersja „Alciny” Georga Friderica Handla, w znakomitej obsadzie: Inga Kalna (sopran) – Alcina, Veronica Cangemi (sopran) - Morgana, Michèle Losier (alt) – Ruggiero, Romina Basso (alt) – Bradamante, Benjamin Bruns (tenor) – Oronte, Luca Tittoto (bas) – Melisso. Towarzyszyć im będą muzycy z Les Musiciens du Louvre-Grenoble prowadzeni przez Marca Minkowskiego. W „Alcinie” Handel stworzył niezwykły, zaczarowany świat, w którym dominują miłosne zaklęcia, a magia i czary manipulują uczuciami kochanków. Kunsztowne, zmysłowe arie (m.in. Di, cor mio) przeplatają się z burzliwymi skargami (Ah! mio cor) oraz ariami obnażającymi żarliwe serca i gorący temperament bohaterów (Ama, sospira; Credete). Premiera w roku 1735 wyznaczyła początek wielkiej kariery nowego dzieła operowego, które tylko do końca pierwszego sezonu zostało powtórzone aż 18 razy. Po wznowieniu w Brunszwiku (1738) Alcina zniknęła z operowego repertuaru na dwa wieki, by powrócić na scenę w Lipsku, w latach 30-tych XX wieku. Od tego momentu gości na scenach największych teatrów operowych.