PolenAllergie - weekend jazzowy.
• 15-18 lipca 2010
Już po raz trzeci odbył się w Norymberdze organizowany przez Dom Krakowski mini-festiwal muzyczny pn. „PolenAllergie". Tytuł jest grą słowną - „Pollenallergie" oznacza alergię na pyłki, zniknięcie jednego "l" zmienia „pyłki" w „Polskę". Festiwal oferuje już od trzech lat bezbolesne „szczepienia" przeciw ewentualnej alergii na Polskę.
W tym roku odbyły się cztery koncerty:
- 15 lipca 2010
Nail Quartet
Na początek, w czwartek 15 lipca wystąpiła grupa Nail Quartet - fascynujący damski kwartet, grający współczesny jazz, będący przeważnie domeną mężczyzn.
Nail Quartet - liderką tej damskiej formacji jazzowej jest Izabella Effenberg, studentka norymberskiej Akademii Muzycznej polskiego pochodzenia oraz jej polskie koleżanki. NAIL QUARTET to jeden z niewielu jazzowych zespołów w Polsce, w skład którego wchodzą tylko i wyłącznie kobiety. Wszystkie instrumentalistki mają już niemały jak na swój wiek dorobek artystyczny. Od początku powstania grupa budzi żywe zainteresowanie publiczności i mediów (pisały o nich m.in. portal Interia.pl, CGM i Gazeta Wyborcza). Utwór zespołu - "D-Code" - był w grudniu 2008 propozycją tygodnia w serwisie Muzzo.pl, a w styczniu zespół został wybrany przez Muzzo Wykonawcą Dnia spośród ponad 400 artystów. Środowisko jazzowe szybko dostrzegło zdolne instrumentalistki - latem 2008 r., podczas międzynarodowych warsztatów perkusyjnych, Krzysztof Przybyłowic(współpracownik m. in. Michała Urbaniaka, Jarosława Śmietany czy Krzesimira Dębskiego) zaprosił NAIL QUARTET jako support dla swego Tria. W 2008 r. NAIL QUARTET zostały finalistkami Krokus Jazz Festival (przewodniczącym Jury był Wojciech Karolak).
- 16 lipca 2010
Paweł Kaczmarczyk Audiofeeling Band
W piątek festiwal przeniósł się na letnią scenę - do Katharinenruine. Jest to bardzo urokliwa scena pod gołym niebem, w ruinach starego kościoła, z którego zachowana została jedynie część murów. W tej wspaniałej scenerii poruszająco zabrzmiały dźwięki muzyki młodego krakowskiego wirtuoza fortepianu - Pawła Kaczmarczyka i jego zespołu „Audiofeeling Band".
Paweł Kaczmarczyk, muzyk z Krakowa, to jeden z najwybitniejszych pianistów jazzowych młodego pokolenia, kompozytor, solista i sideman - prowadzi własny zespół "Paweł Kaczmarczyk Audiofeeling Band". Z zespołem tym występowali: Janusz Muniak Quartet, Rafał Sarnecki Quintet, New Bone, Grzech Piotrowski EMOTRONICA, Alchemik, Adam Kawończyk Quartet. Zespół Pawła Kaczmarczyka otrzymał wiele nagród na festiwalach i konkursach: wyróżnienie w 2002 r. i nagrodę główną 2003 r. na Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Jazzowych i Bluesowych w Gdyni, tytuł najlepszego instrumentalisty na Jazz Juniors w 2002 r., nagrodę za najlepszą aranżację na Międzynarodowym Konkursie Zespołów Jazzowych "JUNIOR JAZZ 2006" w Usti nad Labem (Czechy) oraz I miejsce w kategorii "Nowa nadzieja" Jazz Top 2004-2006 w rankingu miesięcznika "Jazz Forum".
Wyróżniony stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2006). We wrześniu 2009 r. ukazała się trzecia płyta artysty "Complexity In Simplicity". Została ona nagrana dla niemieckiej ACT Music. Paweł Kaczmarczyk jest trzecim polskim muzykiem, po Tomaszu Stańce i Marcinie Wasilewskim, nagrywającym dla tak prestiżowej wytwórni w roli lidera własnego zespołu. W 2001 r. założył trio w składzie: Michał Barański (kontrabas) i Paweł Dobrowolski (perkusja). Zespół czerpie inspiracje z dorobku Herbie Hancocka i Billa Evansa; nie są mu obce koncepcje Brada Mehldaua i Wayne'a Shortera. Paweł Kaczmarczyk jest zdobywcą Oskarów Jazzowych - Grand Prix Jazz Society "Melomani" w kategorii "Nadzieja Melomanów 2005" a zespół KBD Trio otrzymał nagrodę Programu 2 TVP w kategorii "Album Roku 2005" za płytę "Live!". W zeszłorocznym „Jazz Forum" opublikowano wyniki corocznego plebiscytu Jazz Top. To w pewnym sensie ranking muzyków, przegląd sceny jazzowej w Polsce. Paweł Kaczmarczyk wraz ze swym zespołem zajął wysokie miejsce w kategorii Zespól Akustyczny (3, za Quartetem Tomasza Stańki oraz Simple Acoustic Trio). Uznanie zyskał też jako Muzyk Roku, Kompozytor, pianista (2, za Leszkiem Możdżerem). Najważniejsze wydaję się jednak, że jego debiutancka płyta AUDIOFEELING została uznana Jazzowym Albumem Roku 2007, a on sam po raz czwarty z rzędu zwyciężył w kategorii Nadzieja Roku.
- 17 lipca 2010
Julia Marcell - It might like you
W sobotni wieczór scenę objęła we władanie artystka, która zdobywa sobie w Polsce coraz większą popularność - Julia Marcell. Dla norymberskiej publiczności zaśpiewała z właściwą sobie punkową energią, w aranżacjach akustycznych opartych o fortepian, perkusję i smyczki. Niestety, aura nie dopisała i cały koncert odbył się w rzęsistym deszczu, a choć scena Katharineruine jest zadaszona, to publiczność siedzi pod gołym niebem. Mimo to blisko sto osób wytrwało pod parasolami i w pelerynach do ostatnich dźwięków koncertu. Chwilę po jego zakończeniu deszcz ustał, a na niebie ukazała się tęcza.
Julia Marcell śpiewa, komponuje, pisze teksty, gra na pianinie, gitarze i skrzypcach. Potrzebowała trzech miesięcy i trzech dni, by zebrać 50 tys. dolarów na wydanie debiutanckiej płyty. Pieniądze przekazało jej 657 osób z całego świata. Jest pierwszą polską artystką, która wydała album dzięki Sellaband - portalowi, który umożliwia słuchaczom inwestowanie w artystów i partycypowanie w zyskach. To było jakiś czas temu, Julia wydała płytę, a teraz coraz częściej występuje - na całym świecie, również w Polsce, choć na stałe mieszka w Berlinie. Julia Marcell jest na polskim rynku muzycznym zupełnie nowym zjawiskiem. Oto pierwsza polska songwriterka - termin niezwykle modny od lat na zachód od Odry, oznaczający artystę samodzielnie komponującego i wykonującego swoją muzykę oraz oczywiście śpiewającego napisane przez siebie teksty. Śpiewa utwory z punkową energią, w aranżacjach akustycznych opartych o fortepian i kwartet smyczkowy. Julia została uznana przez brytyjski dziennik „The Guardian" za jedną z „ludzi jutra".
- 18 lipca 2010
Mikołaj Trzaska, Shofar
Niedzielny koncert z uwagi na padający deszcz odbył się w sali Domu Krakowskiego. Muzycy - Trio Shofar gitarzysty Raphaela Rogińskiego, z legendarnym saksofonistą Mikołajem Trzaską i kultowym perkusistą Maciem Moretti - dali z siebie wszystko i oczarowali widownię niepowtarzalnymi interpretacjami starej rytualnej muzyki żydowskiej „ożenionej" ze współczesnym kreatywnym jazzem. Tęskna melodyjność tradycyjnej muzyki chasydzkiej w inteligentym połączeniu z nowoczesnymi improwizacjami zamknęła we wspaniałym stylu trzeci festiwal PolenAllergie.
Zespół Shofar to trio składające się z trzech filarów polskiej sceny muzyki improwizowanej: Mikołaja Trzaski - wybitnego saksofonisty i klarnecisty, Raphaela Rogińskiego - gitarzysty i kompozytora oraz Macia Morettiego - perkusisty, znanego z działalności Mitch&Mitch. Grupa powstała z inicjatywy Raphaela Rogińskiego w maju 2006 roku. Ideą projektu jest odnalezienie wspólnego mianownika w tradycyjnej muzyce chasydzkiej i współczesnym kreatywnym jazzie oraz kontynuowanie tradycji muzyki żydowskiej, która dla członków zespołu jest wciąż żywa. Repertuar zespołu Shofar składa się z tradycyjnej, religijnej muzyki żydowskiej. Zespół wykonuje najczęściej tzw. "niguny", magiczne pieśni religijne oraz "frejlaksy", czyli utwory bardziej taneczne, wywodzące się z liturgii żydowskiej. Podobnie jak komentowanie Tory tak i tu, poprzez muzykę odtwarzane są różne prądy religijności. Obok chasydzkich nigunów znajdziemy tutaj muzykę najstarszego obrządku w synagodze, a obok pieśni kantorów z międzywojnia, muzykę obrządku liberalnego. Na płytę "Shofar", wydaną we wrześniu 2007 nakładem gdańskiego wydawnictwa Kilogram Records, składają się głównie utwory z tradycji chasydzkiej. Głównym impulsem do zajęcia się akurat tą tradycją było odnalezienie przez Raphaela Rogińskiego zbioru pieśni chasydzkich autorstwa Mojsieja Bieregowskiego, żyjącego 1892-1961 - muzykologa, który od lat 20 ubiegłego stulecia, badał muzykę żydowską z terenów Ukrainy, Polski i Mołdawii.
• 16 września 2010
Foto-Narracje
Wystawa fotografii Elżbiety Lempp oraz koncert na wernisażu
Krakowska fotografka Elżbieta Lempp fotografuje od początku lat 80-tych XX wieku. Punktem ciężkości jej prac są czarno-białe zdjęcia miejsc (dużą serię, prezentowaną na licznych wystawach, poświęciła krakowskiemu Kazimierzowi) oraz portrety ludzi kultury, w szczególności pisarzy, którympoświęciła album "Krajobrazy literackie. Fotografia 1985-2007 / Literary Landscapes. Photography 1985-2007" (Universitas 2009). Prace Elżbiety Lempp, które sama autorka nazywa "fotografią narracyjną", publikowane były m.in. w "Tygodniku Powszechnym", "Dekadzie Literackiej", "Kwartalniku Artystycznym", "Res Publice", "Czasie Kultury", "die horen". Znajdują się też w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz prywatnych kolekcjach. Artystka współpracuje z licznymi wydawnictwami literackimi oraz portalem Culture.pl. Na wystawie "Foto-Narracje" zestawione w 40 parach zaprezentowane zostały: czarno-białe fotografie ("foto") i towarzyszący każdej z nich krótki, jedno lub dwuzdaniowy tekst ("narracja"). W niektórych ("Ta pierwsza nosi, po 40-tu latach, aparat fotograficzny, ta druga, z grzywką - nadzieję chorym na białaczkę...") można się doszukać elementów autobiograficznych, w innych zaś zawarte są filozoficzne rozmyślania artystki nad naszą cywilizacją. Oprócz tradycyjnej prezentacji oprawionych fotografii w galerii Domu Krakowskiego, zostały one również pokazane w formie projekcji z rzutnika stanowiąc w ten sposób dopełnienie koncertu grupy MS. NO ONE.
Koncert: MS. NO ONE
Nastrojowa elektroniczna muzyka, utrzymana w stylu zwanym trip-hopem, pogłębiona wspaniałym głosem założycielki grupy Joanny Piwowar, współgrała harmonijnie z lekko melancholijnym klimatem czarno-białych fotografii prezentowanych w tle. Zespół MS. NO ONE założony przez Joannę Piwowar składa się z muzyków z całej Polski i ma swoją siedzibę w Krakowie. Cała seria zbiegów okoliczności sprawiła, że to właśnie tam ten pięcioosobowy skład odnalazł się i zaczął wspólne koncertowanie. W bardzo krótkim czasie (pierwsze próby odbyły się w lipcu 2008 r.) osiągnęli status jednego z najbardziej obiecujących debiutantów w Polsce, m.in. supportowali Primal Scream, Glasvegas, Smolika, NOT, zostali zaproszeni do udziału w festiwalach OPENER, HEINEKEN FESTIWAL, a dzięki wygranym w kilku prestiżowych przeglądach (Pepsi Vena Music Festival, festiwal GRAMY) oraz promocji w radiowej "Trójce", gdzie ustanowili nie lada precedens - są pierwszym zespołem bez płyty, który dał koncert w studiu im. Agnieszki Osieckiej. Polskie Radio jest również wydawcą ich debiutanckiej płyty - "The Leaving Room" - której prapremiera odbyła się 14 czerwca 2010 r. Kampania promocyjna płyty oraz trasa ruszyła we wrześniu. Zespół gra muzykę w stylu muzyka alternatywna/trip-hop/elektroniczna.
Skład zespołu:
Joanna Piwowar- voc,keyB
Agnieszka Kural -bas
Damian Mielec-dr
Michał Oleśkiewicz-guitar
Mr.S- production