Marta Wyka urodziła się 7 stycznia 1938 roku w Krakowie. Ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała w 1961 roku na łamach "Współczesności". Jej zakres zainteresowań i dokonań badawczych jest szeroki, obejmuje literaturę Młodej Polski (książka "Brzozowski i jego powieści" oraz poświęcona problematyce tego okresu "Światopoglądy młodopolskie"), literaturę dwudziestolecia międzywojennego, a także szeroko rozumianą literaturę współczesną, ze szczególnym uwzględnieniem krytyki literackiej. Prowadzi aktywną działalność w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich, żywo uczestnicząc w życiu kulturalnym Krakowa, współtworząc kulturę i atmosferę intelektualną miasta.
Była członkiem grupy założycielskiej pierwszego niezależnego literackiego miesięcznika "Pismo" oraz współzałożycielką i redaktorem naczelnym powstałej na początku lat dziewięćdziesiątych "Dekady Literackiej" (funkcję tę pełni do chwili obecnej). Przez wiele lat była członkiem władz Związku Literatów Polskich oraz członkiem Zarządu Krakowskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (ponownie wybrana w 2008 roku).
Uczestniczy w komitecie organizacyjnym i programowym Fundacji Panteon Narodowy Na Skałce.
Wśród innych, cennych publikacji książkowych autorstwa prof. Marty Wyki należy wymienić: "Gałczyński a wzory literackie" (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970), "Leopold Staff" (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985), "Głosy różnych pokoleń" (Szkice literackie - Kraków: Znak, 1989), "Szkice z epoki powinności" (Kraków: Universitas, 1996), "Punkty widzenia" (Szkice - Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2000). Jest także autorką licznych tekstów w edycjach zbiorowych, edycji krytycznych w "Bibliotece Narodowej".
Popularyzacja kultury to kolejny obszar dokonań i zasług prof. Marty Wyki. Wygłaszała odczyty w ramach programu PAU, parokrotnie jako prelegentka, brała udział w Koncertach Uniwersyteckich, których celem jest przybliżanie świata nauki i kultury szerszej publiczności.
Jest autorką dwóch książek eseistycznych o charakterze wspomnieniowym. Pierwsza to "Krakowskie dziecko", druga, wydana w roku ubiegłym, nosi tytuł "Przypisy do życia Autobiografia", za którą w 2007 r. otrzymała nagrodę Krakowska Książka Miesiąca. Obie w znacznej mierze poświęcone są ludziom związanym z Krakowem i atmosferze tego miasta, oglądanego z wewnątrz artystyczno-naukowego środowiska. Obie stanowią również świadectwo życia Krakowa, przynosząc portrety wielu związanych z nim postaci i utrwalając jego ulotną atmosferę.
Z jej inicjatywy i staraniem powstała w Instytucie Filologii Polskiej UJ (obecnie Wydział Polonistyki) Katedra Krytyki Współczesnej, w której, jako kierownik, położyła duże zasługi naukowo-badawcze i organizacyjne, inicjując wiele cennych przedsięwzięć.