Janusz Sondel

Urodzony 30 kwietnia 1937 r. we Lwowie. W czerwcu 1957 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i rozpoczął pracę w Katedrze Prawa Rzymskiego UJ. W roku 1964 uzyskał tytuł doktora, a jego rozprawa pt. "Szczególne rodzaje depozytu w prawie rzymskim" została nagrodzona srebrnym medalem na międzynarodowym konkursie zorganizowanym przez Centro di Studi Romanistici w Neapolu. Pod koniec lat 70. XX wieku rozpoczął badania nad rolą prawa rzymskiego w kształtowaniu polskiej kultury prawnej. Wyrazem tego stały się artykuły, monografie oraz liczący 100 000 haseł "Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków", za który autor otrzymał nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Równolegle prof. Sondel prowadził także badania nad historią Uniwersytetu Jagiel-lońskiego i jego związkami z Kościołem rzymskokatolickim. Temu zagadnieniu poświęcił monografię "Zawsze wierny. Uniwersytet Jagielloński a Kościół rzymskokatolicki". Praca zawiera przemyślenia na temat początków uczelni, jej zaangażowania w dzieło chrystianizacji Litwy, walkę z husytyzmem i reformacją, stosunku uniwersytetu do zakonów krakowskich. Autor w swojej pracy zwrócił uwagę na ten aspekt dziejów Uniwersytetu, który do tej pory w pracach poświęconych jego historii był omawiany jako zagadnienie drugoplanowe. Zebranie tej problematyki w całość i przedstawienie jej w formie syntetycznej stanowi wyłączną zasługę autora.