Jak sobie radzić z krocionogami?

Czy niewielkie krocionogi staną się znowu zmorą mieszkańców peryferyjnych osiedli Krakowa? Nie można tego wykluczyć. Dlatego Miasto przygotowało ulotki z informacjami,  jak radzić sobie z tymi stawonogami. Polecono też służbom miejskim odpowiedzialnym za utrzymanie zieleni częstsze koszenie nieużytków w rejonach, gdzie pojawiają się krocionogi.

O tym, jak uciążliwe mogą być krocionogi przekonali się w ubiegłym roku szczególnie mieszkańcy zachodnich osiedli Krakowa. Liczebności tego stawonoga sprzyja w tej części miasta wapienne podłoże i otwarte tereny trawiaste. Doskonale czują się one na terenach, gdzie zaprzestano działalności rolniczej, na wszelkiego rodzaju nieużytkach, opuszczonych polach i łąkach.

Wędrujące krocionogi stają się uciążliwe dla człowieka. Sprawnie wspinają się po budynkach i przedostają do pomieszczeń, przez co stanowią problem natury estetycznej i sanitarnej, na co wpływ ma bez wątpienia nieprzyjemny zapach wydzielany przez krocionogi podczas obrony.

Jak zatem radzić sobie z obecnością tych niechcianych gości? W okresie wędrówek krocionogów, a więc od maja do lipca, zaleca montowanie na ścianach budynków, na wysokości około 10 cm, odwróconych rynien lub innych profilowanych listew o gładkiej powierzchni. Wokół budynku można wkopać niski ekran ze sztywnej, gładkiej folii. Jego płaszczyzna powinna być lekko pochylona na zewnątrz i co najmniej o 10 cm przewyższać poziom gruntu lub trawnika, a ewentualne paliki podtrzymujące muszą być wbite od strony budynku.

Wskazane jest też codzienne sprzątanie i zamiatanie krocionogów. Uśmiercone wrzątkiem stawonogi, umieszczone w grubych foliowych workach, powinny trafić do spalarni odpadów poszpitalnych i weterynaryjnych. Chęć wywozu krocionogów można zgłosić pod bezpłatny numer infolinii 800 11 22 11.

W walce z krocionogami bardzo pomocne jest też regularne koszenie trawy. Pamiętajmy o usuwaniu roślinności ze ścian budynków, zabezpieczaniu miejsc składowania odpadów organicznych, a także likwidowaniu potencjalnych kryjówek krocionogów – miejsc ciemnych i wilgotnych, np. pod butwiejącymi deskami.

Równie istotne jest właściwe utrzymywanie terenów rolniczych lub przynajmniej wykaszanie oraz zaorywanie ugorów na pasach o szerokości kilku metrów, a także utrzymywanie rowów. „To utrudnia krocionogom wędrówki i bytowanie” – zaznacza dr Przemysław Szwałko z Wydziału Kształtowania Środowiska UMK. Dlatego służby odpowiedzialne za utrzymanie terenów zielonych mają w tym roku częściej kosić te miejsca, gdzie można się spodziewać krocionogów. Dotyczy to terenów zarządzanych przez ZIKIT oraz fundację Miejski Park i Ogród Zoologiczny w Krakowie.

Do zwalczania krocionogów nie zaleca się stosowania środków chemicznych. „Ich skuteczność względem osobników dorosłych jest bardzo niska lub krótkotrwała, co wykazały przeprowadzone testy laboratoryjne i próby w kraju i zagranicą” – wskazuje przedstawiciel Wydziału Kształtowania Środowiska. Preparaty chemiczne wykazują natomiast wysoką toksyczność względem innych zwierząt, także naturalnych wrogów krocionoga. Są wśród nich żaby, ropuchy, niektóre ptaki, jak szpak i cierniówka, a także jeże.

Poradnik jak radzić sobie z krocionogami dostępny jest w punktach obsługi mieszkańców, radach dzielnic i szkołach. (M)