Gość z Kurytyby z wizytą w Krakowie
Planistyka miejska i kwestie ochrony klimatu były tematami przewodnimi roboczych spotkań przedstawiciela brazylijskiej metropolii z krakowskimi urzędnikami.
Rada Miasta Krakowa przyznała Kurytybie tytuł Honorowego Miasta Bliźniaczego Krakowa w 1993 roku. Miasto jest największym w Brazylii skupiskiem Polonii, dla której kontakt z Krakowem ma znaczenie sentymentalne. Niemniej z powodu znacznej odległości między miastami bardziej ścisłe formy współpracy - zwłaszcza realizacja wspólnych projektów - są niezwykle kosztowne. Dlatego też dotychczasowe kontakty Kurytyby i Krakowa miały charakter okazjonalny i kurtuazyjny.
Okazją do roboczej wymiany doświadczeń stała się wizyta Pana Alberto Paranhosa, wieloletniego Dyrektora Instytutu Planowania Miejskiego w Kurytybie, obecnie pracującego jako społeczny doradca dla miasta Kurytyba. O rozwiązaniach planistycznych stosowanych w Krakowie i Kurytybie Pan Paranhos miał okazję porozmawiać z Dyrektor Wydziału Architektury i Urbanistyki Dorotą Zauchą-Rybką oraz Głównym Architektem Miasta Tomaszem Bobrowskim. Wizyta w Krakowskim Centrum Klimatycznym i spotkanie z Pełnomocniczką ds. Edukacji Klimatycznej Ewą Całus były natomiast okazją do rozmowy na temat zmian klimatu i działań podejmowanych przez miasta, aby równoważyć ich skutki.
Kurytyba jest stolicą stanu Parana w południowo-wschodniej Brazylii. Miasto liczy około 1,95 miliona mieszkańców. Około 3,7 miliona osób mieszka zaś w obszarze metropolitalnym miasta. Na jednego mieszkańca miasta przypada aż 41m² terenów zielonych, co daje Kurytybie tytuł najbardziej zielonego miasta w Ameryce Południowej.
Od lat miasto znane jest na świecie z innowacyjnych projektów urbanistycznych i społecznych. Kurytyba wdrożyła m.in. programy na rzecz tworzenia miejsc pracy, poprawy dostępności transportu publicznego, promowania rozwoju budownictwa mieszkaniowego i poprawy gospodarki odpadami. Od lat władze miasta wdrażają działania mające na celu przekierowanie ruchu z centrum miasta i ochrony terenów zielonych poprzez zachęcanie do rozwoju przemysłowego wzdłuż wyznaczonych osi promienistych. Kurytyba z sukcesem wdrożyła system szybkiego transportu autobusowego (podróż do centrum miasta z jego obrzeży zajmuje średnio około 20 min.) i utworzyła dzielnicę przemysłową, wykluczając jednak przemysł obciążający środowisko naturalne. Z dużym zainteresowaniem krakowskich urzędników spotkały się również opisywane przez Pana Paranhosa rozwiązania dotyczące przyznawania pozwoleń na budowę oraz projekt kumulacji deszczówki na obszarach zalewowych miejskich parków.
