Dzień walki z ubóstwem

Pierwowzorem tej inicjatywy był „Światowy dzień sprzeciwu wobec nędzy”, obchodzony w tym dniu od roku 1987 przez organizacje pozarządowe w wielu krajach, zainicjowany przez międzynarodowy ruch ATD Czwarty Świat. Celem tej inicjatywy jest zwrócenie uwagi na nieustający problem biedy i związanego z nią wykluczenia społecznego oraz podkreślenie solidarności z osobami dotkniętymi ubóstwem.

Wielu z nas znieczuliło się na dane dotyczące biedy na świecie -  czujemy wobec tego zjawiska bezsilność. Akcje informacyjne i popularyzatorskie organizowane przy okazji tego dnia, motywują do zaangażowania. Pokazują dowody na poprawę sytuacji, prezentując kraje, które osiągnęły w ostatnich dekadach sukcesy w przezwyciężaniu skrajnego ubóstwa, skorzystały na globalizacji – usuwaniu barier w handlu międzynarodowym, przepływach kapitałowych oraz dostępie do nowoczesnych technologii.

Pomału, ale jednak, od lat spada liczba osób żyjących poniżej granicy ubóstwa. Od 2015 roku Bank Światowy - który prowadzi badania w tym zakresie -  definiuje skrajne ubóstwo jako dochody i konsumpcję na członka rodziny mniejsze niż 1,90 dolara dziennie.

Pomimo tego „sukcesu”, nadal bardzo wiele osób – ponad 10% światowej populacji, głównie dzieci, cierpi z powodu biedy. Odciska ona na dzieciach o wiele silniejsze piętno niż na dorosłych. Życie w biedzie, nawet krótkotrwałe ma nieodwracalne skutki dla zdrowia dziecka, jego osiągnięć edukacyjnych i społecznych, a zatem i pracy w przyszłości. Ubóstwo ma zatem konsekwencje dla rozwoju jednostek i społeczności.

Ubóstwo jest problemem dotyczącym nie tylko krajów rozwijających się - Raport ONZ o Rozwoju Społecznym podaje, że nawet w najbogatszych krajach są grupy osób żyjących w skrajnej nędzy. Wynika to ze zwiększania się różnic w poziomie dochodów, odchodzenia z rynku pracy. Dlatego tak ważna jest świadomość wartości pracy.