Międzynarodowy Dzień Teatru
27 marca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Teatru. Święto to zostało ustanowione z inicjatywy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI - UNESCO) w 1961 roku na pamiątkę otwarcia pierwszego sezonu Teatru Narodów (Théâtre des Nations) w Paryżu w 1957 roku, festiwalu na którym spotkały się zespoły z obu stron „żelaznej kurtyny”. Obchody mają na celu promocję i międzynarodową wymianę informacji na temat teatru, pobudzenie kreatywności i rozwijanie współpracy środowisk teatralnych oraz uświadomienie opinii publicznej wagi sztuki i kreacji artystycznej w życiu codziennym.
Międzynarodowy Dzień Teatru to święto wszystkich ludzi teatru - twórców, artystów, reżyserów, inspicjentów, scenografów, kostiumologów, pracowników technicznych, ale także widzów, którzy swoją obecnością sprawiają, że teatr staje się tym pełnym czaru, magicznym miejscem.
Już w pierwszych latach od ustanowienia Międzynarodowy Dzień Teatru obchodzono w ponad 80 krajach, organizując specjalne wydarzenia: warsztaty, spotkania z aktorami, czytanie dramatów, akcje plenerowe, wystawy, próby otwarte, projekcje, wykłady i koncerty. Corocznie, z tej okazji wygłaszane jest również orędzie przygotowane przez wybitną osobistość świata teatru. Pierwsze takie wystąpienie w 1962 roku wygłosił Jean Cocteau. Z okazji przypadającego w tym roku, 60. Międzynarodowego Dnia Teatru, odezwę do środowiska teatralnego i publiczności napisała Helen Mirren, jedna z najbardziej znanych i cenionych brytyjskich aktorek, laureatka wielu nagród (w tym Oscara) za swoje wybitne kreacje w teatrze, filmie i telewizji. W swoim przesłaniu odnosi się do trudnej sytuacji wywołanej pandemią i jednocześnie chwali kreatywność ludzi teatru, którzy dzielnie stawiają czoła kryzysowi. Polski ośrodek ITI udostępnił orędzie autorstwa Helen Mirren, w tłumaczeniu Pawła Paszty:
„To jest wyjątkowo trudny czas dla żywego teatru i wielu artystów, technicznych, teatralnych rzemieślników i rzemieślniczek. Ich wspólna profesja z założenia utkana jest z delikatnej tkanki. Być może właśnie ta od dawna utrwalona kruchość pozwala im teraz przetrwać tę pandemię przytomnie i z odwagą. Ich wyobraźnia przestawiła się w tych nowych okolicznościach na twórcze, dające śmiech i poruszenie nowe sposoby komunikacji, w dużej mierze dzięki możliwościom Internetu. Od zawsze ludzie opowiadają sobie historie. Piękna kultura teatru przetrwa tak długo, jak długo my przetrwamy na Ziemi. Silna potrzeba tworzenia u autorów, scenografów, tancerzy, śpiewaków, aktorów, muzyków, reżyserów nigdy nie zostanie zaduszona, a w bardzo niedługiej przyszłości zakwitnie od nowa z nową energią i nowym pojęciem naszego wspólnego świata. Nie mogę się doczekać!”
Niech jak najszybciej zgasną światła i podniesie się kurtyna, abyśmy znów mogli poczuć magię sceny i doświadczyć poruszających emocji i inspirujących przedstawień!
