Krótka historia powstania Domu Krakowskiego

Dom Krakowski w Norymberdze to wyjątkowa placówka Miasta Krakowa poza granicami Polski. Jest on przyczółkiem polskości we Frankonii oraz miejscem spotkań polskich i niemieckich przyjaciół Krakowa.

Kraków od wielu lat związany jest z Norymbergą. Sięgające średniowiecza kontakty między dwoma miastami przerodziły się w ścisłe więzy współpracy. Aktualną podstawą współpracy Krakowa i Norymbergi, która została zapoczątkowana 12 października 1979 roku (w tym dniu podpisano pierwsze ramowe "Porozumienie o współpracy między Krakowem i Norymbergą") jest Umowa o współpracy na zasadzie miast bliźniaczych, która została podpisana 9 grudnia 1991 roku. Współpraca z Norymbergą ma charakter bardzo wszechstronny i dotyczy wymiany doświadczeń w takich dziedzinach jak gospodarka komunalna, transport miejski, kultura, sztuka, sport, gospodarka i promocja.

W maju 1992 roku ówczesny Prezydent Miasta Krakowa, Krzysztof Bachminski zaproponował Nadburmistrzowi Dr. Peterowi Schönleinowi utworzenie w Krakowie Domu Norymberskiego, zaś w Norymberdze, na zasadzie wzajemności - Domu Krakowskiego. Propozycja ta spotkała się z zainteresowaniem strony niemieckiej. Po kilkumiesięcznych rozmowach oba miasta podpisały umowy dzierżawne dotyczące utworzenia Domu Norymberskiego w Krakowie (umowa z 1 lipca 1993 roku) i Domu Krakowskiego w Norymberdze (umowa z 14 lutego 1994 roku). Po okresie prac budowlanych w czerwcu 1996 roku Domy zostały uroczyście otwarte. Odpowiednią lokalizacją na Dom Norymberski okazała się kamienica na rogu ul. Skałecznej i ul. Krakowskiej w Krakowie. Dom Krakowski mieści się natomiast w średniowiecznej baszcie w ciągu murów obronnych przy Hintere Insel Schütt 34 w Norymberdze. Powstanie tych unikalnych w skali europejskiej obiektów jest ogromnym osiągnięciem partnerstwa obu miast.