Błogosławiona Bronisława

Patronka Zwierzyńca oraz Krakowa, zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Regularnych Zakonu Premonstratensów (norbertanek), dziewica, mistyczka, błogosławiona Kościoła katolickiego. Według tradycji urodzona między 1200-1203 r. na Górnym Śląsku w Kamieniu Śląskim w rodzinie szlacheckiej, prawdopodobnie Odrowążów (być może siostra św. Jacka). Otrzymała staranne wychowanie. Wstąpiła do klasztoru sióstr norbertanek na Zwierzyńcu, a śluby zakonne złożyła ok. 1217 r. W 1241 r. była jego przełożoną (ksieni). Wówczas Tatarzy zniszczyli zabudowania, a siostry ukrywały się w okolicach Skał Panieńskich. W odbudowie pomagali Odrowążowie. Podczas modlitwy i medytacji na wzgórzu Sikornika miała widzenie Chrystusa dotyczące śmierci św. Jacka, co zapoczątkowało jego kult. Zmarła 29.08.1259 r. na tymże wzgórzu podczas modlitwy, i tam została pochowana. Następnie jej relikwie zostały przeniesione do ołtarza w kościele ss. Norbertanek. Wzgórze zostało nazwane jej imieniem. Beatyfikowana w 1839 r. Jej kult rozpoczął się na początku XIV w. Przez krakowian uznawana za orędowniczkę podczas klęsk żywiołowych i epidemii (zwłaszcza cholery w 1707 r.). Jest patronką dobrej sławy i ludzi cierpiących. W pięćsetną rocznicę jej śmierci, na szczycie Sikornika, w miejscu, gdzie podobno była jej pustelnia, zbudowano kaplicę. Została zburzona przez Austriaków (1854 r.). Na jej miejscu w latach 1856-1861 stanęła inna kaplica.

Inne miejsca: Wzgórze bł. Bronisławy, kaplica bł. Bronisławy, Panieńskie Skały, ulica św. Bronisławy, klasztor ojców dominikanów (opis życia), kościół św. Augustyna i św. Jana Chrzciciela (obraz), planetoida (1315 Bronisława).