„Mosty zamiast murów!”, czyli festiwal Opera Rara

Festiwal zainaugurowała inscenizacja „Sigismondo, Re di Polonia” Rossiniego, czyli „Zygmunta, króla Polski”. Tytułowym bohaterem nie jest tutaj jednak Zygmunt Stary czy Zygmunt August, tylko fikcyjny piastowski król panujący w kraju targanym konfliktem z Węgrami. Dzieło z 1814 roku zostało w Polsce pokazane po raz pierwszy. W roli tytułowej wystąpił słynny argentyński kontratenor Franco Fagioli.

Nie ma chyba osoby, która nie słyszała legendy o Wandzie, co Niemca nie chciała – ją właśnie obrali za punkt wyjścia libreciści „Vandy” Dvořáka. To opera o konflikcie religijnym. Królowa Wanda jest wierną wyznawczynią słowiańskich bogów i nie zgadza się na przyjęcie oświadczyn niemieckiego księcia, a wraz z nimi chrześcijaństwa. Zraniony honor, nieprzejednana ambicja, narastająca niechęć powodują, że wojna staje się nieunikniona. W Wandę wcieli się znakomita słowacka sopranistka Adriana Kučerová.

Do muzycznego opracowania historii niemieckiej grupy antynazistowskiego oporu „Biała Róża” kompozytor Udo Zimmermann podchodził trzykrotnie. W 1967 roku napisał operę do libretta Ingo Zimmermanna, której kolejną wersję opracował już w roku następnym. Przy okazji planowanej inscenizacji w Operze Hamburskiej w 1986 roku miał dokonać przeróbek, ale zamiast tego postanowił napisać nową operę na ten sam temat, tym razem do libretta Wolfganga Willaschka. Powstał utwór zupełnie inny, pozbawiony fabuły i skupiony na wewnętrznych przeżyciach dwojga protagonistów: rodzeństwa Schollów na chwilę przed ich egzekucją w hitlerowskim więzieniu. 

Naszą teraźniejszość wprost komentuje opera-instalacja „Unknown, I Live With You”. Wspólne dzieło reżysera Krystiana Lady i kompozytorki Katarzyny Głowickiej zainspirowane zostało wierszami afgańskich poetek. Autorki uczestniczyły w projekcie powołanym w celu zachęcania kobiet do wyrażania się poprzez słowo i opowiadanie własnych historii. Większość z nich brało udział w przedsięwzięciu potajemnie. 

„Il ballo delle Ingrate” („Balet pań niewdzięcznych”) to w twórczości Monteverdiego utwór wyjątkowy. Utrzymany w konwencji francuskich ballets de cour powstał na wesele syna księcia Vincenza Gonzagi i stanowi rodzaj przewrotnego moralitetu, w którym antyczni bogowie Wenus, Amor i Pluton napominają kobiety „niewdzięczne”, czyli te, które gardzą miłością, by korzystały z życia i kochały namiętnie, bo inaczej czeka je ponury los w piekielnych czeluściach. W krakowskim spektaklu dzieło Monteverdiego zostanie uzupełnione kompozycjami młodej polskiej twórczyni Teoniki Rożynek. 

„Enoch Arden” Alfreda Tennysona w Wielkiej Brytanii uważany jest za najbardziej klasyczny poemat epoki wiktoriańskiej. Dzięki festiwalowi będziemy mieli okazję odkryć tę historię na nowo – w spektaklu łączącym muzykę Richarda Straussa z grą aktorów profesjonalnych i naturszczyków. Brytyjski twórca w swojej powieści poetyckiej opisał historię będącą rewersem „Odysei”: rybak Enoch wraca z dziesięcioletniej tułaczki do domu i odkrywa, że jego żona – będąc przekonana, że mąż od dawna jest martwy – poślubiła innego.

Szczegółowy program oraz oraz informacje o obsadach można znaleźć na stronie internetowej: operarara.pl.