Kraków upamiętnił prezydenta USA Herberta Hoovera

Uchwałę w sprawie nadania imienia Herberta Hoovera rondu w ciągu ul. Mirowskiej  podjęła Rada Miasta Krakowa 26 lutego 2020 r. Inicjatorem nadania nazwy jest Towarzystwo Jana Karskiego.

Rondo, które będzie nosić imię Herberta Hoovera, jest częścią jednego z generujących największy ruch szlaków komunikacyjnych otwierających Kraków na zachód. Znajduje się na trasie z lotniska w Balicach, prowadzącej do autostrady, niedaleko rzeki Wisły oraz stopnia wodnego Kościuszko, co jest nawiązaniem zarówno do tego łączącego Polskę i USA bohatera, jak i jednej z najbardziej rozpoznawalnych budowli wodnych w USA – zapory Hoovera. Ponadto bliskość Wisły i jej walory przyrodniczo-rekreacyjne powodują, że wzdłuż ulicy Mirowskiej i ronda przebiega chętnie wykorzystywana przez krakowian ścieżka rowerowa. Nadanie rondu imienia Herberta Hoovera ma ugruntować pamięć o tym mężu stanu w naszym mieście, którą wcześniej przywołała akcja Hoover Table.

Herbert Clark Hoover – ceniony ekspert górniczy, międzynarodowy doradca wielu spółek wydobywczych na całym świecie, jeden z bardziej znanych amerykańskich polityków w międzywojennej Europie, sekretarz do spraw handlu, wreszcie prezydent USA.

Urodził się 10 sierpnia 1874 r. w West Branch (Iowa), zmarł 20 października 1964 r. w Nowym Jorku. Pochodził z ubogiej rodziny wiejskiego kowala ze stanu Iowa. Wcześnie osierocony, poznał smak biedy i samotności. Jednak dzięki ciężkiej pracy i uporowi w zdobywaniu wykształcenia, wspierany głęboką wiarą, piął się niezwykle szybko po szczeblach kariery zawodowej i politycznej, by wreszcie w 1929 r. osiągnąć najwyższe stanowisko w państwie – fotel prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki, który zajmował do roku 1933.

Zdobytą pozycję zawodową i polityczną, często także swój majątek, Hoover wykorzystywał dla najszczytniejszych celów – ratowania milionów ludzi od głodu panującego w Europie po I i II wojnie światowej. Na swojej drodze spotykał wielu ludzi, którzy mając wpływ na bieg historii, wspierali go w tej misji. Należał do nich Ignacy Jan Paderewski, światowej sławy pianista i kompozytor, ideowy przywódca Polonii amerykańskiej, premier rządu RP w 1919 r., z którym Hoovera łączyła wieloletnia przyjaźń oraz współpraca na rzecz odrodzenia państwa polskiego i jego odbudowy z wojennych zniszczeń.

Najbardziej spektakularną akcją był zorganizowany przez niego „Obiad Nieobecnego Gościa”, który odbył się 29 grudnia 1920 r. w Hotelu Waldorf Astoria w Nowym Jorku. Hoover zaprosił na obiad 1000 osób, które wpłaciły po 1000 dolarów, natomiast wartość posiłku, który otrzymali nie przekroczyła 22 centów – równowartości ówczesnej dziennej racji żywieniowej polskiego dziecka. Zebrano wtedy 3 miliony dolarów (2 miliony dołożył obecny na obiedzie John D. Rockefeller jr.), które przeznaczono na pomoc medyczną i żywność dla dzieci z Polski, ratując je od głodu i tyfusu. W szczytowym momencie akcji pomocy dla Polski, zainicjowanej i kierowanej przez Herberta Hoovera, dożywianych było ponad 1,3 mln dzieci w trzech tysiącach miast i wsi.

W 1919 r. Hoover odwiedził Warszawę, Lwów i Kraków. W tym samym roku Uniwersytet Jagielloński w uznaniu zasług na polu poprawy stanu zdrowia Polaków nadał Herbertowi Hooverowi honorowy doktorat. W 1922 roku Sejm Ustawodawczy przyznał Herbertowi Hooverowi tytuł Honorowego Obywatela Rzeczpospolitej Polskiej.