Traktat roślinny w centrum walki z kryzysem klimatycznym

Traktat roślinny opiera się na trzech podstawowych zasadach:

Żądanie 1. Zrzeczenie się:

• Zakaz zmiany przeznaczenia gruntów, w tym wylesiania, na cele hodowli zwierząt
• Zakaz budowy nowych farm zwierzęcych
• Zakaz budowy nowych rzeźni
• Zakaz powiększania lub intensyfikacji istniejących gospodarstw rolnych
• Brak przekształcania rolnictwa opartego na roślinach w rolnictwo zwierzęce
• Zakaz przekształcania gruntów w celu produkcji paszy dla zwierząt
• Zakaz wycinania lasów i innych ekosystemów w celu wypasu zwierząt, hodowli zwierząt lub chowu zwierząt
• Brak nowych gospodarstw rybnych lub rozbudowa istniejących gospodarstw akwakultury
• Ochrona ludności tubylczej; ich ziemi, praw i wiedzy
• Zakaz wywozu żywych zwierząt
• Brak nowych wielkoskalowych statków do połowów przemysłowych.

Żądanie 2. Przekierowanie:

• Promocja żywności pochodzenia roślinnego i aktywne przejście od systemów żywnościowych opartych na zwierzętach do systemów opartych na roślinach
• Ogłosić stan zagrożenia klimatycznego – dołączyć do ponad 1900 samorządów lokalnych w 34 różnych krajach, które już to zrobiły
• Bezpieczeństwo żywnościowe powinno być traktowane priorytetowo przez wszystkie narody, z naciskiem na położenie kresu ubóstwu i głodowi oraz zapewnienie dostępu do pożywnej żywności dla wszystkich
• Uznanie i wspieranie kluczowej roli drobnych rolników w wyżywieniu planety; wspieranie ich w utrzymaniu (lub przywróceniu) autonomii w odniesieniu do ich ziemi, wody, nasion i innych zasobów
• Nadanie priorytetu przejściu na żywność pochodzenia roślinnego w planach działań na rzecz klimatu
• Aktualizacja rządowych wytycznych dotyczących żywności i diety w celu promowania żywności pełnowartościowej, opartej na produktach roślinnych
• Zaprojektowanie publicznych kampanii informacyjnych w celu podniesienia świadomości na temat klimatu oraz korzyści dla środowiska i zdrowia płynących z żywności roślinnej, odżywiania i gotowania
• Dążenie do zmniejszenia spożycia żywności pochodzenia zwierzęcego przez społeczeństwo poprzez edukację w szkołach
• Przejście na roślinne plany żywieniowe w szkołach, szpitalach, domach opieki, więzieniach i instytucjach rządowych
• uczciwe etykietowanie produktów spożywczych, w tym etykiet ostrzegających przed rakiem na wszystkich przetworzonych mięsach, które zostały uznane za rakotwórcze przez Światową Organizację Zdrowia
• Wprowadzenie podatku od mięsa (w tym ryb), z którego wpływy finansowałyby rekultywację terenów zniszczonych przez rolnictwo zwierzęce
• Subsydiowanie owoców i warzyw, aby dieta oparta na pełnowartościowych produktach roślinnych stała się bardziej przystępna i aby położyć kres pustyniom żywnościowym, które dotykają społeczności o niskich dochodach
• Przekierowanie dotacji rządowych dla rolnictwa zwierzęcego, ubojni i rybołówstwa przemysłowego na przyjazną środowisku produkcję żywności pochodzenia roślinnego
• Zakończenie subsydiowanej przez rząd reklamy przemysłu mięsnego, mleczarskiego i jajczarskiego
• Tworzenie zielonych obligacji w celu finansowania przejścia na gospodarkę opartą na roślinach
• Zapewnienie wsparcia finansowego i szkoleń dla rolników, hodowców i rybaków w celu odejścia od produkcji zwierzęcej na rzecz zróżnicowanych (najlepiej ekologicznych agroekologicznych) systemów roślinnych.

Zadanie 3. Przywrócić:  

• Odbudowa kluczowych ekosystemów i ponowne zalesianie ziemi
• Projekty zalesiania, które mają być realizowane w odpowiednich ekosystemach z wykorzystaniem rodzimych gatunków drzew w celu przywrócenia siedlisk do poprzedniego, podobnego stanu
• Ponowne zalesianie i odbudowa oceanów są traktowane priorytetowo poprzez wyznaczenie dodatkowych obszarów oceanów jako morskich obszarów chronionych, na których nie prowadzi się połowów (znanych jako wysoce chronione obszary morskie – HPMA)
• Wszystkie istniejące morskie obszary chronione powinny zostać uznane za strefy ścisłego zakazu połowów i przekształcone w HPMA.
• Aktywne programy mające na celu ponowne zasadzenie krytycznych pochłaniaczy dwutlenku węgla w oceanach, takich jak skupiska trawy morskiej
• Odtworzenie kluczowych zdegradowanych ekosystemów, które są niezbędne dla cykli sekwestracji dwutlenku węgla: lasy namorzynowe, torfowiska, lasy, niektóre rodzaje użytków zielonych
• Przesunięcie punktu ciężkości na oparte na przyrodzie rozwiązania w zakresie łagodzenia zmian klimatu i dostosowania się do nich
• Dotacje udostępniane rolnikom i właścicielom gruntów, którzy praktykują dobre gospodarowanie gruntami i aktywnie przywracają grunty i związane z nimi funkcje ekosystemu (takie jak: sekwestracja dwutlenku węgla, różnorodność biologiczna, ochrona przeciwpowodziowa, ogólna odporność na zmiany klimatu)
• Dotacje na projekty związane z rewildingiem i ponownym zalesianiem
• Dotacje motywacyjne/dotacje dla rolników w celu przejścia z rolnictwa zwierzęcego na zróżnicowaną produkcję roślinną
• Miasta: zwiększenie liczby drzew i dzikich kwiatów, zwiększenie liczby zielonych projektów wspólnotowych, korytarzy dla dzikiej przyrody, zielonych dachów, lokalnych systemów upraw, praca na rzecz zwiększenia różnorodności biologicznej
• Wzmocnienie sprawiedliwości żywieniowej poprzez zapewnienie dostępu do zdrowej żywności dla wszystkich, a zwłaszcza dla społeczności kolorowych o niskich dochodach
• Przeznaczenie dostępnych terenów uwolnionych od wypasu zwierząt na: ponowną dzikość, ponowne zalesianie (w stosownych przypadkach), rezerwaty przyrody, strefy wędrówek, uprawy wspólnotowe, ogródki działkowe (w stosownych przypadkach), agroekologiczne uprawy żywności (w miarę możliwości)
• Przekazanie części własności gruntów w ręce społeczności lokalnej, tak aby grunty te mogły być ponownie wykorzystane do zalesiania, tworzenia terenów zielonych, ogrodów żywnościowych i ogródków działkowych.

Deklarację przystąpienia do traktatu mogą podpisać zdalnie tutaj osoby fizyczne, firmy, organizacje i jednostki samorządowe. Dotychczas zrobiło to prawie 9 tys. podmiotów z całego świata.