Nowe ulice w Krakowie
3 listopada podczas sesji Rady Miasta Krakowa radni podjęli decyzję w sprawie nadania nazw nowym ulicom w Krakowie. Chodzi o ulice: Wiesława Wody i Kameralną na Dębnikach oraz gen. Feliksa Deli na os. Zgody.
Ulica generała Feliksa Deli jest położona w Dzielnicy XVIII Nowa Huta na osiedlu Zgody, jest przecznicą ul. Ludźmierskiej.
„Feliks Dela był komendantem Szkoły Chorążych Pożarnictwa w Krakowie, tworzył nowy krajowy system ratowniczo-gaśniczy. Ulica jego imienia zlokalizowana w pobliżu Szkoły Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej godnie upamiętni postać generała Franciszka Deli w przestrzeni miejskiej” – czytamy w uzasadnieniu projektu uchwały. Proponowana nazwa uzyskała pozytywną opinię Zespołu ds. Nazewnictwa Komisji Kultury i Ochrony Zabytków Rady Miasta Krakowa.
Feliks Dela urodził się 4 października 1943 r. w Kalinie Małej. Był strażakiem, generałem brygadierem, komendantem głównym Państwowej Straży Pożarnej (1992–1997). Ukończył Technikum Górnicze w Dąbrowie Górniczej, w 1967 r. został absolwentem Szkoły Oficerów Pożarnictwa w Warszawie. W 1978 r. uzyskał tytuł zawodowy inżyniera w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej, kształcił się również w zakresie zarządzania na Uniwersytecie Śląskim.
Pracował jako wykładowca krakowskiej Szkoły Podoficerów Pożarnictwa. W 1971 r. objął stanowisko zastępcy komendanta miejskiego straży pożarnej w Bytomiu, później był komendantem rejonowym, a w 1984 r. został komendantem Szkoły Chorążych Pożarnictwa w Krakowie.
25 lutego 1992 r. powierzono mu funkcję pierwszego komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej, urząd ten sprawował do 3 stycznia 1997 r. W 1992 r. awansowany na stopień nadbrygadiera, a w 1997 r. otrzymał nominację na generała brygadiera. W latach 1997-1998 był szefem Obrony Cywilnej Kraju.
W okresie pełnienia służby brał udział w organizacji nowego krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, tworzeniu nowych służb ratowniczych i inicjowaniu zmian w systemie ochrony przeciwpożarowej. W 1998 r. przeszedł w stan spoczynku, udzielając się nadal jako ekspert przy tworzeniu systemów szkoleniowych i programów bezpieczeństwa. Od 2001 r. pełnił obowiązki dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa Powszechnego MSWiA, a od 2002 r. dyrektora Centralnego Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach.
Zmarł 14 lipca 2017 r. Został pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Rakowickim.
Z wnioskiem o nadanie imienia Wiesława Wody dla ulicy lub placu w Krakowie wystąpiła radna Krakowa Anna Prokop-Staszecka, o uhonorowanie Jego pamięci występował również Zarząd Wojewódzki Polskiego Stronnictwa Ludowego oraz przewodniczący Rady Miasta Krakowa Dominik Jaśkowiec.
„Nadanie nazwy ulicy imienia Wiesława Wody zapewni pamięć o jego zasługach dla Krakowa oraz działalności politycznej oraz społecznej, zapewni łatwą identyfikację miejsca w przestrzeni publicznej Krakowa oraz ułatwi lokalizację oraz numerację porządkową powstającym tam budynkom” – czytamy w uzasadnieniu projektu uchwały.
Wiesław Woda urodził się 17 sierpnia 1946 r. w Paleśnicy. Był politykiem i urzędnikiem państwowym, inżynierem rolnikiem, posłem na Sejm X, III, IV, V i VI kadencji. W 1969 r. ukończył studia na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej w Krakowie. W latach 1973–1975 był wizytatorem szkolnym, a od 1975 r. do 1987 r. prezesem zarządu wojewódzkiego kółek rolniczych w Krakowie.
Zasiadał w Radzie Narodowej miasta Krakowa (1976–1988). W latach 1987–1990 pełnił funkcję wiceprezydenta Krakowa, następnie przez ponad rok wicewojewody krakowskiego. Przez dwa lata kierował krakowskim biurem Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Od 1994 r. do 1997 r. zajmował stanowisko wojewody tarnowskiego.
Funkcję posła po raz pierwszy pełnił z puli Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w latach 1989–1991 w Sejmie kontraktowym, po przekształceniu ZSL należał do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Odrodzenie” i następnie do Polskiego Stronnictwa Ludowego. W latach 1991-1993 był członkiem Trybunału Stanu. Od 1997 r. nieprzerwanie sprawował mandat poselski, reprezentując PSL.
Od lipca 2007 r. do marca 2009 r. wchodził w skład Rady Służby Publicznej przy Prezesie Rady Ministrów. 2 kwietnia 2009 r. został powołany na członka Rady Służby Cywilnej. W VI, podobnie jak w V kadencji Sejmu, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Polsko-Tajwańskiego Zespołu Parlamentarnego. Był także prezesem zarządu oddziału wojewódzkiego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Zginął 10 kwietnia 2010 r. w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej.
