Światowy Dzień Opery w Krakowie
25 października świętowano Światowy Dzień Opery. Festiwal Opera Rara włącza się w te obchody, traktując je jako okazję do zadania kilku istotnych pytań. Czy opera może być działaniem społecznym? Czy Johann Sebastian Bach komponował opery? Czy barokowe, klasyczne i romantyczne utwory sakralne, to opery w przebraniu — zwłaszcza dla nas, dzisiaj, skoro słuchamy ich w sytuacji koncertowej a nie liturgicznej?
Tę specjalną edycję festiwalu otworzyło „17 języków” (25 października, Teatr im. J. Słowackiego). „Dydona i Eneasz” Henry’ego Purcella była na Opera Rara wykonywana już dwukrotnie: najpierw w wersji koncertowej, później w inscenizacji Natalii Iwaniec. Teraz powróciła natomiast jako projekt społeczno-edukacyjny, w którym do profesjonalnych muzyków i wykonujących partie solowe studentów śpiewu dołączyli amatorzy z Chóru w Kontakcie założonego w Krakowie w 2015 roku przez Wassima Ibrahima. Zespół ten praktycznie wciela w życie idee różnorodności i wielokulturowości – zarówno w odniesieniu do prezentowanych kompozycji, jak i do składu chóru. Nazwa przedsięwzięcia wzięła się stąd, że Chór w Kontakcie ma w repertuarze utwory właśnie w 17 językach. W rolach głównych Matylda Sielska i Adam Radnicki, a całość została wykonana pod batutą Denisa Comteta.
Tego samego dnia i w tym samym miejscu wystąpił doskonale już znany w Krakowie wenezuelski sopranista Samuel Mariño. Zaśpiewła dwie wielkie sceny operowe: „Scena di Berenice” Haydna i „Ah! perfido” Beethovena — Capella Cracoviensis dyrygowana przez Jana Tomasza Adamusa zagra też jego IV symfonię.
W Światowy Dzień Opery też miała swoją premierę na platformie PLAY KRAKÓW rejestracja plenerowego spektaklu „Naturzyści” Cezarego Tomaszewskiego, który latem pokazywany był w Lesie Wolskim. Reżyser postanowił, zgodnie z intencją Mendelssohna, wyprowadzić jego „Lieder im Freien zu singen” — razem z wykonawcami i widzami — w naturę.
Paweł Świątek wyreżyserował spektakl „Bach Goes Opera” (28 października, Teatr im. J. Słowackiego), w którym na warsztat wziął dwie świeckie kantaty lipskiego kantora: BWV 201 i BWV 214. W manuskryptach Bacha można zobaczyć, że on sam nie nazywał ich kantatami, pisał raczej: „dramma per musica” (lub tylko „drama”), co było najbardziej typowym w XVIII wieku określeniem gatunku dzisiaj nazywanego po prostu „operą”. W obu można zobaczyć podział na role, a w pierwszej z nich, „Geschwinde, ihr wirbelnden Winde”, także wyraziście zarysowaną, pełnokrwistą akcję. To, że za życia Bacha wykonywano ją w kawiarni Gottfrieda Zimmermanna zapewne bez kostiumów i ruchu scenicznego, nie znaczy, że dzisiaj również należy prezentować ją wyłącznie w sytuacji koncertowej. Na scenie odsłonił przed nami pełny potencjał i pokazał Johanna Sebastiana jako prawdziwego kompozytora teatralnego. O stronę muzyczną przedstawienia zadbał Jorge Jimenez.
Na festiwalu zabrzmią też cztery ważne requiem, dwa katolickie i dwa protestanckie:
„Musikalische Exequien” Schütza i „Requiem à 15” Bibera (27 października, Filharmonia Krakowska) wykona belgijski zespół Oltremontano ze swoim liderem Wimem Becu„Ein deutsches Requiem” Brahmsa (30 października, Filharmonia Krakowska) do Capelli Cracoviensis i Jana Tomasza Adamusa dołączy dwójka wybitnych solistów — baryton Thomas Hampson i sopranistka Chen Reiss- „Requiem” Mozarta (1 listopada, kościół św. Katarzyny), którym zadyryguje Thibault Noally, wieloletni koncertmistrz Les Musiciens du Louvre i założyciel zespołu Les Accents. Ten najbardziej znany ze wszystkich muzycznych opracowań mszy za zmarłych zakończy festiwal.
Pełny program dostępny jest na stronie internetowej operararakrakow.pl. Bilety na koncerty dostępne są na stronach internetowych i kasach Teatru im. J. Słowackiego oraz Filharmonii Krakowskiej, a także w serwisie eventim.pl.
