Rzadsze koszenie traw dla klimatu

Ze względu na zmieniające się warunki klimatyczne, miasto odchodzi od intensywnego koszenia całych przestrzeni trawiastych na określoną standardem wysokość, zmniejszając równocześnie częstotliwość wykonywania tych prac. Terminy koszeń są ściśle uzależnione od warunków pogodowych, trawa jest koszona wyżej – tak, aby nie doprowadzać do przesuszania się trawników. Wysoka trawa przyczynia się m.in. do wychładzania miejskiej wyspy ciepła, magazynowania wody i zwiększenia bioróżnorodności.

Koszenie prowadzone jest według czterech standardów:

I. Częściej, w zależności od potrzeb, koszenie w sezonie odbywa się w miejscach niezbędnych dla zachowania bezpieczeństwa i funkcji terenu, z uwzględnieniem intensywności użytkowania. Są to:

• tereny, na których muszą zostać zachowane względy bezpieczeństwa – pobocza dróg, chodników, ścieżek rowerowych – zachowana musi być widoczność, a trawa nie może „wykładać” się na jezdnie, chodniki i ścieżki
• torowiska
• ronda
• miejsca pełniące funkcje rekreacyjne – tak, aby dostęp do nich był swobodny i nieutrudniony – place, zabaw, boiska, siłownie, polany rekreacyjne w parkach, na których można położyć kocyk, ćwiczyć, grać w badmintona
• nowo założone trawniki oraz miejsca z roślinnością ozdobną (żywopłoty, krzewy okrywowe, zaprojektowane układy krzewów i bylin) – bezwzględnie wymagają koszenia, m.in. w celu wyeliminowania roślinności niepożądanej

II. Cztery razy w sezonie koszone są:

• miejsca zadrzewione oraz pas do 2 m wokół tego terenu
• pasy rozdziału między jezdniami
• skarpy
• szerokie polany wzdłuż chodników poza pasem bezpieczeństwa
• mniej uczęszczane parki

III. Dwa razy w sezonie koszone są:

• duże tereny niewymagające częstego koszenia oraz łąki kwietne (zwyczajowo raz w roku)

IV. Tereny utrzymywane w stanie naturalnym, bez koszenia, są to głównie ekostrefy.