Wystawa z okazji 150. urodzin Jana Bukowskiego
Z okazji 150. rocznicy urodzin Jana Bukowskiego, twórcy okresu Młodej Polski, 12 czerwca, o godz. 14.00 w Instytucię Kultury Willa Decjusza odbyło się uroczyste otwarcie wystawy z udziałem prezydenta Krakowa Jacka Majchrowskiego, prezentującej sylwetkę artysty, który swoje artystyczne życie związał z Krakowem. Wystawa jest eksponowana na krakowskich Plantach (od ul. Poselskiej w kierunku Wawelu).
Wystawa została zaprojektowana na bazie fotografii autorstwa dr Tadeusza Łyczakowskiego, które przedstawiają dorobek Jana Bukowskiego: polichromie w budowlach sakralnych i gmachach publicznych oraz witraże z różnych miejsc, w których zachowały się jego realizacje, a także projekty graficzne. Twórczość artysty podzielona jest na poszczególne działy, takie jak: grafika użytkowa, malarstwo sztalugowe i ścienne oraz witraże. Prezentowane są m.in. realizacje artysty wykonane na terenie miasta Krakowa, np. w Bazylice Mariackiej i Pałacu Wielopolskich – siedzibie krakowskiego Magistratu. Zaakcentowana jest również sztuka użytkowa, której Bukowski poświęcił wiele uwagi, jak: tkaniny, plakaty, a także liczne ilustracje książkowe, które zaprojektował pracując na stanowisku kierownika artystycznego drukarni uniwersyteckiej w Krakowie.
Obszernemu materiałowi fotograficznemu towarzyszy tekst pod redakcją profesora Piotra de Bończa Bukowskiego nakreślający charakter twórczości Jana Bukowskiego.
Wystawa prezentowana jest na Plantach od ul. Poselskiej w kierunku Wawelu do 31 sierpnia.
Jan Bukowski (1873-1943) – malarz i grafik, najwybitniejszy obok Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera przedstawiciel młodopolskiej szkoły zdobnictwa artystycznego. Zajmował się ilustracją książkową, malarstwem sakralnym, projektowaniem mebli oraz uznawany jest za prekursora grafiki użytkowej. Studiował miedzy innymi w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i należał do grona współzałożycieli krakowskiego Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. W latach 1904–1915 był kierownikiem artystycznym drukarni Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 1912 roku profesorem Szkoły Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Pełnił też funkcję kierownika artystycznego fabryki witraży Żeleńskiego, był współpracownikiem Komisji do Badania Zabytków Sztuki w Polsce. Jego działalność artystyczna koncentrowała się wokół malarstwa ściennego i grafiki książkowej. W polichromiach łączył elementy figuralne z motywem stylizowanej dekoracji roślinnej. Malował kaplicę św. Jana Nepomucena w kościele NMP w Krakowie (razem z Tetmajerem), kaplicę przy klasztorze reformatów w Kętach, kościół w Bolesławcu (koło Byczyny), kościół w Skrzyszowie pod Tarnowem, kościół parafialny w Bochni, kościół św. Józefa w Krakowie i inne. Zajmował się również grafiką użytkową, batikiem, ponadto projektował oprawy introligatorskie, kilimy, meble, drobne przedmioty użytku codziennego i wnętrza. Zaprojektował również polichromię w kościele franciszkanów-reformatów w Wieliczce.
