Katarzyna Weiglowa
| Adres: | Mały Rynek, Kraków |
Mieszczka spalona na stosie 9 kwietnia 1539 r. na Małym Rynku za wystąpienie z Kościoła katolickiego. Jak podają historycy, Katarzyna Weiglowa miała przejść na judaizm lub judaizujący unitarianizm (co oznaczało apostazję), a także za głosić poglądy antytrynitarne nie uznające Jezusa za Syna Bożego i Mesjasza oraz zaprzeczające dogmatowi o Trójcy Świętej. Urodziła się ok. 1460 r. jako córka Stanisława Zalasowskiego. Wyszła za mąż za Melchiora Weigla, kupca, złotnika i rajcę krakowskiego. W momencie wykonywania wyroku była wdową. Jej poglądy kształtowały się poprzez kontakty z krakowskimi Żydami oraz pismami Martina Borrhausa (Cellariusa) – niemieckiego działacza reformacyjnego. Umiała czytać, więc można sądzić, że była kobietą wykształconą. Nie kryła się ze swoimi poglądami. Biskup krakowski Piotr Gamrat uznał ją za heretyczkę. W latach 1529-1530 kilkakrotnie zeznawała przed sądem, jednakże zdania nie zmieniła. Prawie 10 lat spędziła w więzieniu. Po egzekucji jej popioły wrzucono do Wisły. Stała się bohaterką obrazów J. Matejki „Spalenie mieszczki krakowskiej Katarzyny Malcherowej” i jego ucznia W. Rossowskiego „Spalenie na stosie Katarzyny Weiglowej na rynku w Krakowie 19 kwietnia 1539 roku”.
Inne miejsca: Kazimierz, pracownia Jana Matejki (ul. Floriańska 41).