Królowa Barbara Radziwiłłówna
Zamek na Wawelu
Królowa Królestwa Polskiego i Wielka Księżna Litewska, urodzona 6.12.1520 r. w Wilnie w rodzinie potężnych książąt Radziwiłłów. Wychowała się w kręgu kultury dworskiej. Według opinii potomnych była piękną kobietą. Wydana za mąż w wieku 17 lat za wojewodę nowogrodzkiego Stanisława Gasztołda, po pięciu latach została wdową. Jako wdowa mogła decydować o swoim przyszłym zamążpójściu. Podejrzewano ją o liczne romanse i oskarżano o złe prowadzenie. Romans, który nawiązała z królem Zygmuntem Augustem, był być może spreparowany przez Radziwiłłów, którzy liczyli na osiągnięcie celów politycznych, wywołał wielki skandal. Po śmierci pierwszej żony Elżbiety, Zygmunt August i Barbara potajemnie wzięli ślub (1547 r.), co było naruszeniem obowiązujących obyczajów, gdyż król ożenił się z poddaną, a ich życie od początku otaczał skandal. Sprzeciwił się rodzicom i wzbudził opór dostojników państwowych. Doprowadził jednak do uznania małżeństwa i koronacji żony na królową (1550 r.). Zmarła trzy miesiące po koronacji, 8.05.1551 r. Spoczywa w podziemiach katedry w Wilnie.
Inne miejsca: ul. Barbary Radziwiłłówny, pracownia Jana Matejki (namalował jej portret).