Redakcja Merkuriusza

Pierwszą polską cyklicznie ukazującą się gazetą był wydawany w Krakowie "Merkuriusz Polski". Przedtem, przy okazji ważnych wydarzeń, drukowano okolicznościowe gazetki, mające charakter ulotnych druków.

Pierwszy numer "Merkuriusza" ukazał się z inicjatywy króla Jana Kazimierza na początku 1661 roku pod tytułem "Merkuriusz Polski dzieje wszystkiego świata w sobie zamykający dla informacyjej pospolitej". Wydawano go w nakładzie 100-250 egzemplarzy. Redaktorem pisma był Hieronim Pinocci, królewski sekretarz, zaś wydawcą drukarz i księgarz krakowski Jan Aleksander Gorczyn. Redakcja mieściła się w budynku na obecnym Małym Rynku 6, zwanym wówczas domem Szoberowskim na Wendecie.

Pismo informowało czytelników o sytuacji politycznej, gospodarczej i społecznej w kraju i za granicą, relacjonując zarówno podróże królewskie, sesje sejmowe, jak i wydarzenia związane np. z wojną z Turcją, walkami Wenecjan na Krecie, wystąpieniami chłopów w Siedmiogrodzie, czy wojną polsko-rosyjską.

"Merkuriusz" ukazywał się regularnie do 5 maja 1661 roku. Łącznie wydano 27 numerów, przy czym tytuły następnych numerów pisma brzmiały już prościej "Merkuriusz Polski Ordynaryjny" lub - w przypadku wydań nadzwyczajnych - "Merkuriusz Polski Ekstraordynaryjny". Wydawano także - choć nie wiadomo jak długo - wersję pisma w języku włoskim "Continuatione del Mercurio Pollaco". Zachował się siódmy numer tego włoskojęzycznego wydania. W maju 1661 roku przeniesiono gazetę do Warszawy, gdzie była wydawana do 22 lipca 1661 roku.

Bibliografia:
1. Kronika Krakowa, Wydawnictwo "Kronika" - Marian B. Michalik, 1996, s.113.
2. Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo PWN, Warszawa-Kraków 2000, s.606.