Zbigniew Bajek. Blizny i zadrapania
-
Data:
2024-11-14 - 2024-12-08
-
Kategoria:
Wystawy czasowe
Rok 2024 dla Zbigniewa Bajka jest wyjątkowy. 40 lat temu obronił dyplom na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. 20 lat temu, na macierzystym wydziale, została uruchomiona, z jego inicjatywy, Pierwsza Pracownia Interdyscyplinarna. 100 lat temu zmarł Franz Kafka, pisarz i rysownik, którego twórczość bardzo mocno wryła się w życie i aktywność artystyczną Bajka – jest autorem kilkunastu międzynarodowych projektów artystyczno-badawczych, dla których punktem odniesienia były dzieła praskiego pisarza, a szczególnie zbiór aforyzmów zatytułowany „Rozważania o grzechu, cierpieniu, nadziei i słusznej drodze” („Kafka – przełamywanie granic”, „Ślonski Kafka”, „Kafka – Oswajanie Obcego”, „Kafka – słowa i twarze”).
Z inspiracji Kafką stworzył kilkadziesiąt cyklów prac zrealizowanych w różnych mediach.
Wystawa Blizny i zadrapania ma charakter retrospektywny. Artysta w jej ramach prezentuje kilka cyklów stworzonych na przestrzeni ponad 40 lat. Znajdują się na niej prace zahaczające o dyplom, ale też te, które dopiero opuściły pracownię. Pokazywane cykle, albo nigdy nie były eksponowane wcześniej, albo nie w pełnym wymiarze. Na wystawie można zobaczyć dzieła podejmujące charakterystyczne dla Bajka wątki: wolność, tożsamość, autentyczność, niezależność.
Twórczość Bajka ściśle związana jest z czasem, w którym powstawała – wiele w niej uwikłań w historię, wiele odwołań do dylematów Polaków, ale też ma ona charakter uniwersalny, wykraczający poza doraźność… Bajek opowiada o świecie i człowieku, opowiadając o sobie.
Istotną część ekspozycji stanowią elementy scenografii przygotowane dla spektakli realizowanych przez Andrzeja Dziuka w Teatrze Witkacego w Zakopanem. Nie są to typowe rekwizyty teatralne, ale przedmioty sztuki przygotowane dla potrzeb konkretnych spektakli: „The Underground Man”, „Chimeryczny lokator”, „Performance”.
Zbigniew Bajek związany jest z Pałacem Sztuki TPSP w Krakowie od długiego czasu. Był autorem i kuratorem kilku ważnych wystaw obejmujących wszystkie galerie Pałacu: „Dotyk – ikonografia lat osiemdziesiątych w twórczości plastycznej środowiska krakowskiego”, „4 × B. – Bajek, Bednarski, Boruta, Brincken”, „Dotyk wolności. Wystawa prac artystów-pedagogów Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie”.
Zbigniew Bajek
Urodził się w 1958 r. w Bojanowie.
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w pracowni prof. Zbigniewa Grzybowskiego; dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1984 r.
Od 1983 r. zatrudniony jest na Wydziale Malarstwa na macierzystej uczelni.
W 2009 r. uzyskał tytuł profesora. Prowadzi Pierwszą Pracownię Interdyscyplinarną oraz przedmiot Wiedza o działaniach i strukturach wizualnych.
W latach 2005-2010 prowadził kierunkową pracownię malarstwa dla doktorantów Środowiskowych Studiów Doktoranckich. Od 2005 r. jest kierownikiem Katedry Interdyscyplinarnej.
Realizuje przedsięwzięcia artystyczne, do udziału w których zaprasza artystów o uznanej pozycji, ale także doktorantów i studentów. Były to m.in.: „Kwadrat magiczny”, „Granice tożsamości”, „Czarno na białym”, ”Wymiary Wolności”, „Labirynt Wolności”, „Horyzont Wolności”, „Dramat Wolności”, „Cztery na krzyż. 4/+”, „Ślonski Kafka”, „Topografia Wolności”, „Szaleństwo Wolności”, „Kafka – przełamywanie granic”, „Dotyk Wolności”, „Kafka – słowa i twarze”, „Wieczne odpoczywanie”, .
Uprawia malarstwo, rysunek, fotografię, realizuje instalacje oraz działania parateatralne; zajmuje się również projektowaniem graficznym: projektuje plakaty, wydawnictwa albumowe, identyfikacje wizualne firm, znaki graficzne, itp. Jest autorem scenografii – współpracował z Teatrem Drugie Studio Wrocławskie oraz z Teatrem Witkacego w Zakopanem.
W obrębie własnej twórczości jest autorem wielu projektów o charakterze interdyscyplinarnym: „Budowanie Wieży Bajek”, „Żywioły”, „Tatuaże”, „Pomiędzy Nilem a Jordanem”, „Wg Księgi Tobiasza”, „Raj utracony”, „Wolność jest kobietą”, „Oswajanie Obcego”, „Misterium Przejścia”, „Relikwiarze – niepodległość marzeń”, „Wiwisekcje – znaczenie ciała”, „Oswajanie Kafki”, „Wieczne odpoczywanie”.
Zorganizował ponad 70 wystaw indywidualnych (m.in. w Berlinie, Bonn, Brukseli, Frankfurcie nad Menem, Gdańsku, Krakowie, Łodzi, Monachium, Norymberdze, Nowym Jorku, Opawie, Orońsku, Paryżu, Pradze, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu).
Brał udział w ponad 400 wystawach zbiorowych prezentowanych w kraju i za granicą.