Kultura rozwiń menu
Serwis używa plików cookies zgodnie z polityką prywatności pozostając w serwisie akceptują Państwo te warunki
Fotografia wydarzenia
  • Data:

    2025-01-23

  • Miejsce:

    Teatr im. Juliusza Słowackiego – Scena Miniatura (Dom Machin), pl. Świętego Ducha 2

  • Kategoria:

    Spektakle teatralne

Surrealistyczna, zmyślona opowieść w asyście całkiem prawdziwych wierszy to próba przyjrzenia się poetce, tak jak sama by tego chciała. Bez nadęcia, emfazy i sztucznej powagi.

Jest 3 października 1996, Dom Pracy Twórczej „Astoria”, Zakopane. Wisława Szymborska sama w pokoju, niczego nie podejrzewając, pisze wiersz. Dzwoni telefon. Pojawia się Kot. Poetka rozmawia z nim, ignorując natarczywy telefon. W końcu odbiera. Słucha, odkłada słuchawkę. (Dostała Nobla). Zamknięta w pokoju musi zmierzyć się z werdyktem, z przeznaczeniem, sławą i nieśmiertelnością. Ale Nobel to tylko pretekst do opowiedzenia czegoś więcej. O myślach Szymborskiej, uczuciach, pragnieniach, marzeniach, przyszłości i przeszłości. Pojawiają się postaci realne i nierealne. Student, w którym się kochała jako mała dziewczynka i opisała w wierszu „Śmiech”. Jest Kornel Filipowicz, Adam Włodek, Bohun, Andrzej Gołota, Nieujawniony Podmiot Liryczny z dość dziwną misją, no i powracający ciągle Kot.

  • Obsada:
    Agnieszka Przepiórska - Wisława Szymborska
    Antoni Milancej - Kot, Paparazzi, Elvis, Student, Bohun, Wołodyjowski, Księgarz Polski, Podmiot liryczny, Głosy z radia, Kora, Strażak, Kulmowa, Gołota, Kornel, Włodek, Ojciec
  • Autor: Piotr Rowicki
  • Reżyseria: Anna Gryszkówna
  • Scenografia: Andrzej Witkowski
  • Muzyka: Michał Lamża
  • Konsultacje merytoryczne: Michał Rusinek
  • Inspicjent: Iwona Cieślik
  • Producent: Bartosz Jelonek