Najwłaściwsza pozycja
-
Data:
2025-03-10 - 2025-05-31
-
Miejsce:
Cricoteka – Galeria-Pracownia Tadeusza Kantora, ul. Sienna 7/5
-
Kategoria:
Wystawy czasowe
Wystawa cyklu „Wszystko wisi na włosku” powstała z okazji 30-lecia otwarcia Galerii-Pracowni Tadeusza Kantora.
„Galeria-Pracownia”, „pracownia”, „ostatni pokój”, „pokój pracownia”, „Biedny Pokoik Wyobraźni” – to nazwy, pod jakimi funkcjonuje jedna z siedzib Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA.
W tym mieszkaniu-pracowni artysta w latach 1987–1990 tworzył ostatnie dzieła swojego życia. Miejsce to wygląda jak przed laty, w chwili kiedy Tadeusz Kantor opuścił je na zawsze. Zachowały się meble, pisma, rysunki, przedmioty osobiste, pamiątki z podróży. Wystrój wnętrza uchyla rąbka tajemnicy osobowości twórcy, pozwala przyjrzeć się skromnym warunkom, które dla Tadeusza Kantora były wystarczające, by tworzyć. Pokój Tadeusza Kantora stanowi część stałą ekspozycji.
Obok pracowni artysty powstała galeria, której budowę, rozpoczętą jeszcze za życia artysty, dokończyła Cricoteka z początkiem lat 90., według projektu twórcy. Organizowane są tam od tamtego czasu wystawy czasowe, prezentujące prace nie tylko Tadeusza Kantora, ale i artystów związanych z jego osobą lub dziełem, a także wykłady, projekcje filmowe, warsztaty teatralne i edukacyjne.
Działalność Galerii-Pracowni została zainaugurowana 10 marca 1995 roku wystawą obrazów Tadeusza Kantora z cyklu „Wszystko wisi na włosku” z 1973 roku.
W 30. rocznicę otwarcia Galerii-Pracowni dla zwiedzających Cricoteka zaprezentuje w przestrzeni galerii wystawę wybranych sześciu prac z cyklu „Wszystko wisi na włosku”. Będzie to jeden obraz z kolekcji Cricoteki, a także pięć prac z depozytu Cricoteki. Całości dopełni makieta ekspozycji, jaką Kantor wykonał przygotowując wystawę polskiej awangardy w Rzymie w 1979 roku. Na niej znajdują się wykonane jego ręką miniaturki prac ze „Wszystko wisi na włosku”.
Wystawa obudowana zostanie kontekstem idei autorskiego miejsca, zaprojektowanego przez Tadeusza Kantora, będącego świadectwem warunków, gdzie powstawały koncepcje ostatniego spektaklu, liczne ostatnie obrazy i późne pisma teoretyczne.
Tytuł wystawy „Najwłaściwsza pozycja” pochodzi z T. Kantor, Wywiad z autorem obrazów „Wszystko wisi na włosku”, 1973